Tolimiru potvrđena kazna doživotnog zatvora za genocid

Žalbeno vijeće Haškog tribunala koje su sačinjavale sudije Teodor Meron, Vilijam Sekule, Patrik Robinson, Mehmed Ginej i Žan-Klod Antoneti, potvrdilo je Tolimiru najtežu kaznu po statutu Haškog tribunala koju mu je izreklo Pretresno vijeće u decembru 2012. godine, proglasivši ga krivim za genocid, udruživanje radi vršenja genocida, ubistva, istrebljenja, progone i nečovječna djela nad stanovništvom Srebrenice i Žepe u julu 1995. godine.

Na tu presudu žalio se osuđeni Tolimir koji je zastupao sopstvenu odbranu, osporavajući činjenične i pravne nalaze presude i ocijenivši je kao neopravdanu i pretjeranu. Sudije su u cjelini ili djelimično prihvatile čak devet od njegovih 25 žalbenih osnova, ali su ipak potvrdile presudu koju je izreklo Pretresno vijeće.

Bivši Mladićev pomoćnik je, prema prvostepenoj presudi, učestvovao u dva udružena zločinačka poduhvata i odgovoran je za zločine počinjene radi ostvarivanja tih poduhvata – ubistvo hiljada vojno sposobnih Bošnjaka nakon pada Srebrenice i prisilno premještanje stanovništva iz te enklave. Žalbeno vijeće je potvrdilo konstataciju Pretresnog vijeća da su ti zločini genocid, u čijem izvršenju je bivši general imao značajnu ulogu.

Presude za genocid

Žalbeno vijeće Tribunala je četvrti put, to jest u četiri predmeta - Krstić, Blagojević, Popović i ostali, te Tolimir potvrdilo zaključke prvostepenih vijeća da je u julu 1995. u Srebrenici počinjen genocid. Današnjom presudom Zdravku Tolimiru Žalbeno vijeće je izreklo šestu pravosnažnu presudu za genocid u Srebrenici, bilo za direktno učešće ili za pomaganje i podržavanje.

Prvu pravosnažnu presudu za "pomaganje i podržavanje genocida" u Srebrenici Tribunal je izrekao 2004. bivšem komandantu Drinskog korpusa VRS generalu Radislavu Krstiću. On je bio optužen kao direktni izvršilac genocida, ali mu je u žalbenom postupku ta kvalifikacija preinačena u pomaganje i podržavanje, pa mu je kazna sa 46 smanjena na 35 godina zatvora.

Žalbeno vijeće je u maju 2007. ukinulo dio presude kojim je komandant Bratunačke brigade Vidoje Blagojević bio osuđen za direktno saučesništvo u genocidu, ali ga je, kao i Krstića, proglasilo krivim za pomaganje i podržavanje genocida i izreklo mu kaznu od 15 godina zatvora. Osuđeni je u zatvoru u Norveškoj izdržao dvije trećine kazne i od 2012. je na slobodi.

Početkom ove godine Žalbeno vijeće je potvrdilo presudu Pretresnog vijeća da su Vujadin Popović i Ljubiša Beara, načelnici bezbjednosti Drinskog Korpusa, odnosno Glavnog štaba VRS, krivi za genocid i udruživanje radi vršenja genocida, za šta su i pravosnažno osuđeni na kaznu doživotnog zatvora. Istom presudom načelnik bezbjednosti Zvorničke brigade Drago Nikolić osuđen je za pomaganje i podržavanje genocida i izrečena mu je kazna od 35 godina zatvora.

Oslobođeni optužbe za genocid

Za genocid i saučesništvo u genocidu bio je optužen i bivši predsjednik Skupštine Republike Srpske Momčilo Krajišnik, ali je već u prvostepenoj presudi oslobođen odgovornosti po tim tačkama optužnice. Sudije su ocijenile da tužilaštvo nije dokazalo da je Krajišnik imao "posebnu genocidnu namjeru" da djelimično ili u cijelosti uništi neku etničku ili vjersku grupu kao takvu. Žalbeno vijeće je prihvatilo takvu konstataciju i 2009. osudilo Krajišnika na 20 godina zatvora. Pošto je izdržao dvije trećine kazne osuđeni je već godinu i po dana na slobodi.

Odgovornosti za genocid i saučesništvo u genocidu oslobođen je i Milomir Stakić, bivši predsjednik opštine Prijedor, ali je proglašen krivim za progon na političkim, rasnim i vjerskim osnovama, istrebljenje, ubistva i deportaciju nesrpskog stanovništva od 30. aprila do 30. septembra 1992. godine. Žalbeno vijeće je prihvatilo zaključak iz prvostepene presude da Stakić nije imao specifičnu genocidnu namjeru da uništi bh. muslimane, već samo da ih istjera i raseli iz Prijedora.

Radovan Karadžić, koji očekuje izricanje presude, i Ratko Mladić, čiji je postupak još u toku, optuženi su za dvostruki genocid: u šest opština Bosne i Hercegovine 1992. i u Srebrenici 1995. godine, ali do izricanja prvostepene presude, a pogotovo pravosnažne, proćiće još dosta vremena.