Vučićeva „kompetitivna autoritarnost“

Švajcarski dnevni list iz Ciriha, Noje cirher cajtung, donosi tekst jednog od najboljih poznavalaca prilika u Srbiji, novinara Andreasa Ernsta. Već u podnaslovu postavlja se suštinsko pitanje: „Pritiskom, manipulacijama i kupovinom glasova Vučićeva partija se održava na vlasti. Ipak, Zapad stoji iza srpskog predsjednika. Zašto?“

Autor najprije opisuje slijed događaja od izbora, navodi optužbe opozicije da su izbori pokradeni, a zatim piše:

„Veće posljedice od manipulacija na dan izbora imaju strukturalni problemi srpske demokratije. Oni principijelno onemogućavaju poštene izbore. ODIHR (Kancelarija za demokratske institucije i ljudska prava pri OEBS-u) je takođe ustanovila da je pristup medijima, čiju veliku većinu kontroliše režim, bio izuzetno nejednak. Državni aparat, koji je prožet partijskim vojnicima, koristi svoje resurse u korist Srpske napredne stranke i mobiliše klijentelistički sistem još mnogo prije izbora. Politikolozi taj sistem nazivaju ’kompetitivna autoritarnost’. Takmičenje je doduše dozvoljeno, ali se pobjednik uvijek unaprijed zna.“

U članku se konstatuje i sljedeće: „To što opozicioni savez čak nije mogao da osvoji Beograd nije uzrokovano samo Vučićevim aparatom moći. Ponuđene alternative za njega nisu mogle da uvjere mnoge stanovnike glavnog grada. Opoziciji nedostaje harizmatična liderska figura, koja bi za sobom povela građane. To pokazuje i osrednja izlaznost od oko 60 odsto.“

„Ono što heterogeni savez drži na okupu, jeste cilj da se Vučić skine s trona. Uostalom, program (opozicije) je politički beskrvan. Činjenica da jedna od vodećih figura, Marinika Tepić, štrajkom glađu želi da iznudi ponavljanje izbora u Beogradu – djeluje bespomoćno. Vučić bi bio zaista posljednja osoba koju bi impresionirao gest iz arsenala nenasilnog otpora.“

Švajcarski autor konstatuje da se više može razumjeti razočarenje opozicije reakcijama iz Brisela i Vašingtona. „Tamo se izgleda spremaju bez zadrške na još četiri godine Vučićeve vlasti“.

„Ako mora, on isporuči ono što treba“

U članku se nabrajaju i kritike iz Brisela u kojima se približavanje Srbije Evropskoj uniji uslovljava otklanjanjem neregularnosti iz izbornog procesa, ali i konstatuje: „Nema indicija da Vučić želi da reformiše Srbiju kako bi pristupila Uniji“.

Autor potom navodi izjavu američkog ambasadora u Beogradu Kristofera Hila, kome su „više zasmetali izgredi Vučićevih protivnika, nego njegova autoritarna vladavina“.

Na pitanje zašto je to tako, autor odgovara: „To su razlozi realne politike zbog kojih Amerikanci računaju na Vučića. On je taj s kojim hoće da sprovedu proces normalizacije odnosa sa Kosovom. To znači faktičko priznavanje bivše pokrajine kao susjedne države. Vučić odugovlači taj proces koliko god može. Na kraju krajeva, to je adut koji ima u ruci naspram Zapada. Međutim, ako mora, on isporuči ono što treba“. U tekstu se navodi i primjer popuštanja u sporu oko automobilskih tablica i podsjeća da je isti spor ljetos doveo do izgreda i povećanja borbene gotovosti srpske vojske – a sada sve ide glatko.

Pritom se, prema autoru, u Vašingtonu i Briselu ne osvrću previse na propagandističke parole koje opoziciji prebacuju „majdanizaciju“, govore o stranom miješanju, javno izriču hvalospeve ruskim tajnim službama. „Prizivanje spoljnog neprijatelja je poznata Vučićeva tehnika vladavine“.

Srbija ne šalje signale da želi u EU

Bečki Standard je takođe posvetio dosta prostora postizbornim zbivanjima u Srbiji. Autorka Adelhaid Velfl najprije opisuje poznate činjenice, proteste studenata i opozicije, hapšenja i reakcije. Potom napominje da su studenti potpomognuti trubačima u kostimima Djeda Mraza iznašli „kreativne načine da protestuju“.

U tekstu se podsjeća na stav posmatračke misije OEBS-a koja je dan poslije izbora zvanično objavila da su na izborima i tokom kampanje postojali „zloupotreba javnih sredstava, nedovoljna razdvojenost između javnih funkcija i predizbornih aktivnosti, kao i zastrašivanje i pritisak na birače, ali i slučajevi kupovine glasova“.

U tekstu se navodi i nalaz koji je dala CRTA da postoji osnovana sumnja da je došlo do organizovane migracije birača koja je odlučujuće uticala na ishod izbora. Napominje se i da će predstavnici Savjeta Evrope početkom naredne godine doći u Srbiju da bi razgovarali o poboljšanju izbornog procesa.

„Režim koji autoritarno vlada, ima podršku Mađarske i Rusije, ali i vlada Sjedinjenih Američkih Država stoji čvrsto iza Vučića“. Autorka navodi da je od vremena kada je austrijski premijer bio Sebastijan Kurc, austrijska vlada ima posebno blizak odnos sa Vučićevim režimom – ali i da je njemačka ministarka spoljnih poslova Analena Berbok izjavila da su ovakve neregularnosti na izborima „neprihvatljive“ za zemlju koja je kandidat za članstvo u EU.

„Srpska vlada u posljednjih nekoliko godina ni u kom slučaju nije slala signale da uopšte želi u EU. Uprkos tome, Unija pomaže Srbiji sa stotinama miliona evra poreskih obveznika Evropske unije“, zaključuje bečki „Standard".

Priredio: D. Dedović

Pratite nas i na Facebooku, na X-u, na YouTube, kao i na našem nalogu na Instagramu