«Αμοιβαία καλή θέληση» για τις επανορθώσεις

Η αιματηρή κλιμάκωση της κατάστασης στην Αίγυπτο τις προηγούμενες ημέρες αποτελεί κεντρικό θέμα σχολιασμού στον γερμανικό Τύπο.

Η Frankfurter Allgemeine Zeitung υπογραμμίζει την αποτυχία κάθε προσπάθειας να γεφυρωθεί το πολιτικό και κοινωνικό χάσμα μετά το πραξικόπημα του αιγυπτιακού στρατού και την ανατροπή του προέδρου Μούρσι. Όπως επισημαίνεται, «ο θάνατος περισσότερων από 500 Αιγυπτίους έκοψε το δεσμό που κρατούσε την κοινωνία ενωμένη. Τα δύο στρατόπεδα βρίσκονται ασυμφιλίωτα το ένα απέναντι στο άλλο: Ισλαμιστές και κοσμικοί. Καμία από τις δύο ομάδες δεν είναι δημοκράτες με τη δυτική έννοια. Οι ισλαμιστές, οι οποίοι είναι βαθιά εδραιωμένοι στην κοινωνία, συγχέουν τη δημοκρατία με την κυριαρχία της πλειοψηφίας επί της μειοψηφίας. Οι κοσμικοί υστερούν αριθμητικά και αποδέχονται τα εκλογικά αποτελέσματα μόνο όταν είναι προς το συμφέρον τους. Σε διαφορετική περίπτωση εγκρίνουν ένα πραξικόπημα. Οι δύο πλευρές δεν έχουν βρει μία κοινή γλώσσα ούτε και στον τρίτο χρόνο μετά την πτώση του δικτάτορα Μουμπάρακ».

Αναποτελεσματική η δυτική διπλωματία

Η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου κάνει μία αναδρομή στις ταραχώδεις μέρες πριν από την αποπομπή του Χόσνι Μουμπάρακ από τον προεδρικό θώκο της Αιγύπτου και επιχειρεί έναν απολογισμό: «Σήμερα, μετά από 2,5 χρόνια, αναρίθμητες ελπίδες που έχουν διαψευστεί και πολλού νεκρούς, η Αίγυπτος έχει επιστρέψει από πολλές απόψεις στις 24 Ιανουαρίου 2011, στο προηγούμενο status quo. Κατάσταση έκτακτης ανάγκης, κυριαρχία του στρατού, εσωτερικός εχθρός: Όλα είναι εκεί».

Στο ρόλο της διεθνούς διπλωματίας επικεντρώνεται η Münchner Merkur: «Στο ιστορικό της βίας στο Νείλο ανήκει και η παταγώδης αποτυχία της δυτικής διπλωματίας ως διαμεσολαβητή. Αυτή παραγνώρισε τις θεμελιώδεις τάσεις και τέθηκε μόνη της στο περιθώριο. Δεν λαμβάνεται πλέον σοβαρά υπόψη».

Η Neuer Tag εστιάζει στην αντίδραση του αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα: «Δεν αρκεί να εκφράζει κανείς τη βαθιά συντριβή του και να ζητά επικριτικά το τέλος της βίας. Ο πρόεδρος Ομπάμα κατέστησε σαφές ότι προτιμά την αιματοχυσία στους δρόμους από το να δει τους Αδελφούς Μουσουλμάνους στην εξουσία. Η στρατιωτική βοήθεια ύψους 1,3 δισ. δολαρίων ετησίως παραμένει ανέπαφη. Η αραβική άνοιξη εξελίχθηκε σε αραβικό εφιάλτη».

Εφικτός ένας όψιμος συμβιβασμός;

Με αφορμή τη συμπλήρωση 70 χρόνων από τη σφαγή 317 αμάχων από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής στο Κομμένο του νομού Άρτας, ο καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Χάγκεν Φλάισερ, παραχώρησε συνέντευξη στην Tageszeitung του Βερολίνου. Ο γερμανός καθηγητής που ζει μόνιμα στην Ελλάδα σημειώνει ότι τα ναζιστικά εγκλήματα στην Ελλάδα έχουν μείνει εν πολλοίς ανεξερεύνητα από τη γερμανική ιστορική έρευνα και δεν έχουν βρει μία θέση στη συλλογική μνήμη των Γερμανών, σε αντίθεση με τις σφαγές στο Λίτσιντε της Τσεχίας και στο γαλλικό Οραντούρ.

Ερωτώμενος για το πρόσφατο πόρισμα επιτροπής εμπειρογνωμόνων που εξέτασε σχετικά ντοκουμέντα κατ’ εντολή του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών, υπολογίζοντας σε 162 δισ. ευρώ το ποσό που οφείλει να καταβάλει η Γερμανία ως πολεμική αποζημίωση στην Ελλάδα, εκτιμά ότι στερείται σοβαρότητας. Όπως σχολιάζει, «στην πολιτική και τον Τύπο κυριαρχεί η λογική ότι όποιος κατονομάσει το μεγαλύτερο ποσό είναι ο μεγαλύτερος πατριώτης. Πάντως, παρά τα κενά στις πηγές, είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα υπέστη τις μεγαλύτερες απώλειες συγκριτικά με όλες τις μη σλαβικές χώρες. Μόνο το 1941/2 λιμοκτόνησαν περίπου 100.000 πολίτες. Σημαντική ευθύνη γι’ αυτό φέρουν οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής, οι οποίες λεηλάτησαν τη χώρα».

Αναφερόμενος στις δυνατότητες για ένα είδος όψιμου συμβιβασμού, ο Χάγκεν Φλάισερ εκτιμά: «Είναι μη ρεαλιστικό το Βερολίνο να εξοφλήσει στην Αθήνα όλες τις ευθύνες και τα χρέη μιας εγκληματικής κατοχικής πολιτικής. Επιπλέον, πολλές διεκδικήσεις από την Αθήνα είναι εκτός πραγματικότητας. Όμως, με αμοιβαία καλή θέληση υπάρχουν τρόποι. Ο υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε, κατά την (πρόσφατη) συνέντευξη Τύπου στην Αθήνα, άφησε να εννοηθεί ότι υπάρχουν δυνατότητες διαπραγματεύσεων αναφορικά με τα αναγνωρισμένα χρέη του εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος. Αν το εννοούσε σοβαρά, τότε έχουν κερδηθεί ήδη πολλά».

Επιμέλεια: Άρης Καλτιριμτζής

Υπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη