Πόσο κόκκινη είναι η «κόκκινη γραμμή» των ΗΠΑ;

Πριν από λίγους μήνες η αμερικανική κυβέρνηση είχε διευκρινίσει ότι χρήση χημικών όπλων στη Συρία θα σήμαινε υπέρβαση της «κόκκινης γραμμής», που πρακτικά θα σήμαινε στρατιωτική επέμβαση στον εμφύλιο της χώρας. Η συριακή αντιπολίτευση εμμένει ότι ο κυβερνητικός στρατός χρησιμοποίησε τέτοια όπλα προκαλώντας εκατοντάδες νεκρούς. Η κατηγορία θα πρέπει τώρα να επιβεβαιωθεί. Εάν επιβεβαιωθεί, η κυβέρνηση Ομπάμα θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση.

Φόβοι για επέκταση τυχόν πολέμου

Ο Γιόζεφ Γιάνιγκ από την Γερμανική Εταιρεία Εξωτερικής Πολιτικής στο Βερολίνο υποστηρίζει ότι η αμερικανική κυβέρνηση δεν θέλει να συρθεί σε μια ένοπλη διένεξη κυρίως διότι οι κίνδυνοι για τις γειτονικές χώρες θα ήταν ανυπολόγιστοι. Για παράδειγμα οι Σιίτες στο Ιράν, που στηρίζουν το καθεστώς Ασάντ, θα μπορούσαν να το πάρουν ως πρόκληση, ενώ και το Ισραήλ με κοινά σύνορα με τη Συρία θα μπορούσε να έμπαινε σε κίνδυνο.

«Για τις ΗΠΑ είναι σχεδόν αδύνατο να επιχειρήσουν μια περιορισμένης κλίμακας στρατιωτική επέμβαση σε μια τέτοια διένεξη», υποστηρίζει ο γερμανός εμπειρογνώμων. «Διότι αυτόματα θα ετίθεντο υπό πίεση και σε περίπτωση επέμβασης, η έκβασή της θα έπρεπε να πλησίαζε περισσότερο προς τις αμερικανικές προτιμήσεις και τις κανονιστικές προσδοκίες, δηλαδή σε μια όσο το δυνατόν πιο ειρηνική συνύπαρξη και μια νέα πολιτική τάξη πραγμάτων». Αυτή η προσδοκία δεν πραγματοποιήθηκε στην περίπτωση του Ιράκ και του Αφγανιστάν, προσθέτει ο Γιόζεφ Γιάνιγκ.

Παθητική στάση

Ο ΄Ομιντ Νούριπουρ, από το κόμμα των Πρασίνων, που ως μέλος της Ομάδας Φιλίας Γερμανίας–ΗΠΑ έχει ασχοληθεί με το θέμα αναζητεί αλλού τους λόγους αυτής της παθητικής στάσης των ΗΠΑ στην εξωτερική πολιτική. Δεν θέλουν πόλεμο, λέει, είναι κουρασμένοι, αλλά δεν έχουν χρήματα για να χρηματοδοτήσουν μια τέτοια επέμβαση.

«Στην περίπτωση της Συρίας, προσθέτει ο ΄Ομιντ Νουριπούρ, θεώρησα ότι ήταν σωστή η απειλή που εκτόξευσε ο Ομπάμα για στρατιωτική επέμβαση σε περίπτωση υπέρβασης της κόκκινης γραμμής. Είχε χαρακτήρα προληπτικό για να μην γίνει χρήση χημικών ουσιών, τώρα όμως συνέβη και θα είναι κουτό αν δεν γίνει τίποτα. Το κύριο ερώτημα είναι ποιος χρησιμοποίησε χημικά. Πρόκειται για ερώτημα που δεν μπορεί να διαλευκανθεί από ανεξάρτητους θεσμούς».

Αλλά και στην περίπτωση της Αιγύπτου η υπερδύναμη επιδεικνύει παθητική στάση. Σε σημείο που οι επικριτές της να της καταλογίζουν συνυπευθυνότητα για τη χρήση βίας σε βάρος των ισλαμιστών.

Ignatzi Christian / Ειρήνη Αναστασοπούλου

Υπεύθ. Σύνταξης Δήμητρα Κυρανούδη