Το Πράσινο Ακρωτήρι στη ...Λισαβόνα

Τα δύο τρίτα των 6.000 κατοίκων της συνοικίας Κόβα ντα Μούρα προέρχονται από το Πράσινο Ακρωτήρι. Οι κάτοικοι με την κουλτούρα και το στιλ των αφρικανικών Δυτικών Ακτών δίνουν χρώμα στην περιοχή και επηρεάζουν τον χαρακτήρα της συνοικίας.

Η συνοικία Κόβα ντα Μούρα βρίσκεται σε ένα λόφο. Απέχει περίπου 20 λεπτά με το αυτοκίνητο από την πορτογαλική πρωτεύουσα. Συχνά η περιοχή συγκρίνεται με τις φαβέλες της Βραζιλίας.

Από τη δεκαετία του 1960 μετανάστες πηγαίνουν στη συνοικία Κόβα ντα Μούρα. Μετά την Επανάσταση των Γαρυφάλων το 1974 και την ανατροπή της δικτατορίας, η συνοικία μετατράπηκε σε κέντρο ζωής για μετανάστες από το Πράσινο Ακρωτήρι.

Εγκληματικότητα, ναρκωτικά, βία. Η Κόβα ντα Μούρα κατηγορείται συχνά για όλα αυτά. Ωστόσο και οι αστυνομικοί από την άλλη πλευρά γίνονται στόχος κριτικής. 17 αστυνομικοί κατηγορήθηκαν πρόσφατα για απαγωγή, βασανισμούς και διάδοση ψευδών ειδήσεων. Όσο διαρκεί πάντως η δίκη η αστυνομία δεν δίνει πληροφορίες.

Η Κόβα ντα Μούρα είναι αγαπητή στους τουρίστες. Ο Πάουλο Καμπράλ που γεννήθηκε εδώ ξεναγεί τους ξένους με πέντε ευρώ κατ´ άτομο. O 36χρονος λέει πως η περιοχή δεν έχει μόνο την αρνητική πλευρά και ότι "όποιος έρθει μια φορά θα ξαναέρθει".

Όταν η Μπανβίντα Μέντες (δεξιά) ήρθε τη δεκαετία του 1980 στην Κόβα ντα Μούρα τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Τότε δεν υπήρχε νερό στην περιοχή και έπρεπε να περιμένουν πολύ για την αποχέτευση αλλά και για τη σύνδεση του ηλεκτρικού. Η Μπανβίντα Μέντες ήταν οικοδόμος στο Πράσινο Ακρωτήρι. Σήμερα η 73χρονη έχει ένα μικρό εστιατόριο.

Σύμφωνα με έκθεση των ΗΕ του 2017, οι άνθρωποι που ζουν σε αυτή τη συνοικία συγκαταλέγονται στους πιο φτωχούς πολίτες της Πορτογαλίας.

Μουσική, συναυλίες, χορός και φαγητό δίνουν το χαρακτήρα της περιοχής. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η μουσική Morna που συχνά συγκρίνεται με το Fado. Αργή, μελαγχολική και ρυθμική. Επίσης αγαπητά είναι τα μουσικά είδη Funana και Batuko.

Η Τσεζάρια Εβόρα είναι η βασίλισσα της Μούρα. Η διάσημη τραγουδίστρια πέθανε το 2011 και οι άνθρωποι τη λατρεύουν ακόμα και σήμερα. Ο ξεναγός Πάουλο Καμπράλ δηλώνει ότι "οι άνθρωποι εδώ είναι πολύ φτωχοί αλλά έχουν μεγάλη καρδιά. Το να διατηρήσουμε την κουλτούρα μας είναι κομμάτι του ποιοι είμαστε".