Ψήνοντας ψωμί για την UNESCO

Οι Γερμανοί είναι περήφανοι για την ποιότητα, αλλά προπαντός την ποικιλία του γερμανικού ψωμιού. Κι όμως! Όλο και περισσότεροι στη Γερμανία αγοράζουν πλέον αρτοσκευάσματα αμφιβόλου ποιότητας από αλυσίδες σούπερ μάρκετ, με αποτέλεσμα να κλείνουν κάθε χρόνο 300 με 500 αρτοποιία. Στον αγώνα τους για επιβίωση και στην προσπάθεια να διασφαλίσουν το μέλλον του γερμανικού ψωμιού οι αρτοποιοί επιδιώκουν να συμπεριληφθεί στον κατάλογο άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Ο πρόεδρος του συνδέσμου γερμανών αρτοποιών Πέτερ Μπέκερ, εξηγεί μιλώντας στην DW: «Στόχος μας είναι να προστατεύσουμε κυρίως την ποικιλία επειδή είναι μοναδική σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν υπάρχει χώρα του κόσμου με μια τόσο μεγάλη ποικιλία ψωμιού όσο η Γερμανία».

Ο κατάλογος άυλης πολιτιστικής κληρονομίας

Το 2003 η UNESCO δημιούργησε τον κατάλογο άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, στον οποίο κάθε χώρα μπορεί να υποβάλει αίτηση για εγγραφή πολιτισμικών θησαυρών της που επιθυμεί να προστατεύσει και να διασφαλίσει για τις επόμενες γενιές. Στον κατάλογο συμπεριλαμβάνονται μεταξύ άλλων το τάγκο της Αργεντινής και η «σφυρικτή γλώσσα Ελ Σίλμπο του ισπανικού νησιού Λα Γκομέρα. Η Γερμανία υπέγραψε τη συνθήκη της UNESCO για την άυλη πολιτιστική κληρονομιά πέρυσι. Μέχρι τέλη Νοεμβρίου σύνδεσμοι, ομάδες, αλλά και πολίτες είχαν διορία να καταθέσουν σε ειδική επιτροπή της προτάσεις τους. Ο αριθμός τους ανέρχεται σε 128. Στο τέλος υπολογίζεται ότι 30 με 50 πολιτιστικά αγαθά θα διεκδικήσουν την αναγνώρισή τους ως άυλη πολιτιστική κληρονομιά από την UNESCO.

Ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας και εκπρόσωπος της γερμανικής επιτροπής της UNESCO Ντίτερ Οφενχόιζερ δηλώνει αναφορικά με τις πιθανότητες επιτυχίας του εγχειρήματος των αρτοποιών: «Το γεγονός ότι το ψωμί μας έχει εξαιρετική φήμη στο εξωτερικό το βλέπουμε και στον χαρακτηρισμό πολλών φούρνων ως γερμανικών αρτοποΐων, τους οποίους συναντάμε πλέον ακόμα και στην Ινδία. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν τελικά το γερμανικό ψωμί θα μπορέσει να ξεχωρίσει μέσα από μια πληθώρα παραδόσεων και εθίμων και να θεωρηθεί αντιπροσωπευτικό ως ξεχωριστή ιδιαίτερη άυλη πολιτιστική κληρονομία».

Ο Πέτερ Μπέκερ είναι ωστόσο σίγουρος ότι η αναγνώριση ως άυλη πολιτιστική κληρονομιά θα ενισχύσει ποικιλοτρόπως τους γερμανούς αρτοποιούς. Ακόμα και οικονομικά, λέει. Ίσως μάλιστα να πεισθούν και πολλοί γερμανοί πελάτες να αγοράζουν τα αρτοσκευάσματά τους από το αρτοποιείο της αρεσκείας τους και όχι από το σούπερ μάρκετ.

Jennifer Franczek / Στέφανος Γεωργακόπουλος
Υπεύθ. σύνταξης: Ειρήνη Αναστασοπούλου