70 χρόνια Eurovision: Όχι μόνο ένα φεστιβάλ τραγουδιού

Μια ταινία 15 δευτερολέπτων από το 1954. Η οθόνη τρεμοπαίζει, ο ήχος δεν είναι ευκρινής. Ασπρόμαυρες εικόνες δείχνουν παιδιά με παραδοσιακές στολές να κρατάνε νάρκισσους στα χέρια και να παρακολουθούν μια γιορτή στη λίμνη της Γενεύης. Αυτή ήταν η αρχή της Eurovision, μιας συνεργασίας δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών σταθμών υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης (EBU). Από τότε απευθύνεται σε ένα τεράστιο κοινό με μουσική, αθλητισμό, ψυχαγωγία και φυσικά ενημέρωση. Στόχος της κοινής πλατφόρμας είναι να προσφέρει μια ευρωπαϊκή προοπτική. «Αν δεν υπήρχε η Eurovision θα έπρεπε να την εφεύρουμε», λέει η Μπάρμπαρα Μπέρνερ, συντονίστρια διεθνών σχέσεων στο πρώτο γερμανικό δημόσιο κανάλι ARD μιλώντας στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

H πρώτη κοινή αναμετάδοση το 1953

Το πιο διάσημο προϊόν της Eurovision είναιο Διαγωνισμός Τραγουδιού  που φέτος έγινε τον Μάιο στο Μάλμε της Σουηδίας και νικήτρια αναδείχθηκε η  Ελβετία.  Η EBU, με έδρα τη Γενεύη, είναι πάροχος υπηρεσιών για 113 oργανώσεις-μέλη από 56 χώρες και όχι μόνο από την Ευρώπη. Πάροχοι ραδιοφώνου και τηλεόρασης συγκεντρώνουν το δυναμικό τους σε περίπου 2.000 τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά και διαδικτυακά κανάλια σε περισσότερες από 150 γλώσσες. Απευθύνονται σε ένα εν δυνάμει κοινό ενός δισεκατομμυρίου ανθρώπων.  

Η στέψη της Βασίλισσας Ελισάβετ ΙΙ στο  Λονδίνο το 1953, θεωρείται η γενική πρόβα για τη Eurovision. Μεταδόθηκε ζωντανά σε πολλές χώρες και σημείωσε πολύ μεγάλη επιτυχία. Εκτός από την προβολή μουσικών εκδηλώσεων με γνωστές ορχήστρες, η κοινή κάλυψη περιλαμβάνει την αναμετάδοση μεγάλων αθλητικών γεγονότων όπως για παράδειγμα το 1954

το  Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, στο οποίο η γερμανική ομάδα πέτυχε το «Θαύμα της Βέρνης» και έγινε παγκόσμια πρωταθλήτρια. Οι παλιότεροι θα θυμούνται τον ευρωπαϊκό ύμνο να ηχεί και την ευρωπαϊκή σημαία με τα κίτρινα αστεράκια να κυματίζει. Τότε ήταν μια ώρα που μαζευόταν όλη η οικογένεια γύρω από την τηλεόραση για να παρακολουθήσει ψυχαγωγικές εκπομπές ή την πρωτοχρονιάτικη συναυλία με τη Φιλαρμονική της Βιέννης.  

Η ενημέρωση ένα σημαντικό κομμάτι της EBU

Ένα επίσης σημαντικό κομμάτι της Eurovision είναι η ενημέρωση και η ανταλλαγή πληροφοριών. Φωτιές στην  Ελλάδα,  πολιτικές εντάσεις στη  Γεωργία , προεκλογική εκστρατεία στις  ΗΠΑ.Τα μέλη της EBU μπορούν να χρησιμοποιήσουν το υλικό των συνεργατών τους χωρίς να απαιτείται η δική τους παρουσία. Επίσης κατά τη διάρκεια ταξιδιών για ρεπορτάζ οι δημοσιογράφοι μπορούν να χρησιμοποιούν τα κατά τόπους στούντιο.

Τελευταία, χρησιμοποιώντας και τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης τα ρεπορτάζ μεταγλωττίζονται εύκολα ενώ όταν υπάρξει κάποιο ξαφνικό γεγονός και κανένας από τους εταίρους δεν βρίσκεται επί τόπου, η EBU αναλαμβάνει να εξετάσει το υλικό που προέρχεται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ώστε να εξασφαλίσει ότι το υλικό είναι αξιόπιστο. Σε μια εποχή όπου όλα γίνονται πάρα πολύ γρήγορα, είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει η ανταλλαγή οπτικοακουστικού υλικού. Μόνο το πρώτο δημόσιο γερμανικό κανάλι ARD δίνει περίπου 700 βίντεο κάθε χρόνο στην πλατφόρμα της EBU και χρησιμοποιεί 11.000 από άλλους σταθμούς κυρίως στις καθημερινές ειδήσεις. «Χωρίς τη Eurovision, η προσφορά ειδήσεων θα ήταν φτωχότερη», λέει η Μπέρνερ ενώ όλο αυτό το υλικό θα ήταν πολύ ακριβότερο εάν το προμηθεύονταν από άλλους οργανισμούς και επιχειρήσεις. Η EBU όμως λόγω του μεγέθους της μπορεί να διαπραγματεύεται καλύτερα συμβόλαια.

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου