taz: «Εργατική Πρωτομαγιά, ημέρα διαμαρτυρίας»
1 Μαΐου 2024
Λόγω της Εργατικής Πρωτομαγιάς δεν κυκλοφορούν σήμερα εφημερίδες. Πολλές όμως δημοσιεύουν διαδικτυακά σχόλια και ρεπορτάζ. Μια σταχυολόγηση.
«Η 1η Μαΐου είναι η Ημέρα της Εργασίας, η Ημέρα του Εργατικού Κινήματος και η Διεθνής Ημέρα Αγώνα της εργατικής τάξης», γράφει η taz με τίτλο « Εργατική Πρωτομαγιά, ημέρα διαμαρτυρίας». Η γερμανική εφημερίδα γράφει για την προέλευση του εορτασμού «Το 1886, το εργατικό κίνημα της Βόρειας Αμερικής κάλεσε την 1η Μαΐου σε γενική απεργία διεκδικώντας την οκτάωρη καθημερινή εργασία. Μετά από πολυήμερη απεργιακή κινητοποίηση, η κατάσταση κλιμακώθηκε. Στις ταραχές αρκετοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Για να τιμηθεί αυτό το γεγονός, ανακηρύχθηκε η "Ημέρα Αγώνα του Εργατικού Κινήματος". Μόλις έναν χρόνο αργότερα ξεκίνησε σε διεθνές επίπεδο ο εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς με μαζικές διαδηλώσεις».
Ελλάδα: Εξαήμερο κατά των ελλείψεων εξειδικευμένου δυναμικού;
Στη θέσπιση εξαήμερης εβδομαδιαίας εργασίας στην Ελλάδα αναφέρεται το περιοδικό Wirtschaftswoche: Το γερμανικό οικονομικό περιοδικό σημειώνει: «Στη Γερμανία εντείνονται οι φωνές που ζητούν τετραήμερη εβδομαδιαία εργασία, κατά προτίμηση με πληρωμή για πέντε. Σύμφωνα με μια νέα έρευνα της εταιρίας δημοσκοπήσεων Civey, η δημόσια συζήτηση φαίνεται να διαφοροποιείται αργά, αλλά σταθερά. Γεγονός πάντως είναι ότι όσο πιο νέοι οι ερωτηθέντες, τόσο πιο δημοφιλής είναι η εβδομαδιαία τετραήμερη εργασία».
Ενώ οι Γερμανοί θέλουν να εργάζονται λιγότερο, η ελληνική κυβέρνηση προσεγγίζει διαφορετικά το ζήτημα. Αντί να μειώσει τις ώρες εργασίας, οι εργαζόμενοι αποκτούν από 1ης Ιουλίου τη δυνατότητα να εργαστούν έξι ημέρες την εβδομάδα σε εθελοντική βάση. Η έκτη εργάσιμη συνοδεύεται από γενναιόδωρη πριμοδότηση: πέφτει η πρόσθετη εργάσιμη ημέρα Σάββατο, προβλέπεται μπόνους 40%, το οποίο Κυριακές και αργίες φθάνει το 115%.
Ο γερμανός οικονονομολόγος και αναλυτής Γενς Μπάστιαν αμφισβητεί τον εθελοντικό χαρακτήρα του σχεδίου της ελληνικής κυβέρνησης: «Το νομικό πλαίσιο προβλέπει διαδικασία διαπραγμάτευσης μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. Αυτό σημαίνει ότι ο εργοδότης θα μπορούσε να επιβάλλει το εξαήμερο ακόμη και ενάντια στη θέληση των εργαζομένων», εξηγεί.
Γιατί όμως η ελληνική κυβέρνηση ακολουθεί αυτόν τον δρόμο; Η απάντηση είναι η αντιμετώπιση των ελλείψεων εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού. Όπως και στη Γερμανία, έτσι και στην Ελλάδα υπάρχει έλλειψη εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού και η επιπλέον εργάσιμη καλείται να καλύψει το κενό. «Η συζήτηση για την εξαήμερη εργασία γίνεται σε κλίμα πόλωσης. Τα συνδικάτα αντιδρούν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης ψήφισαν σύσσωμα κατά της τροπολογίας», αναφέρει ο γερμανός αναλυτής στο οικονομικό περιοδικό.
Διεθνές Δικαστήριο: «Δεν είναι όλα γενοκτονία»
H Frankfurter Allgemeine Zeitung σχολιάζει την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης να απορρίψει την προσφυγή της Νικαράγουας, η οποία κατηγορεί τη Γερμανία ότι παραβιάζει τη Σύμβαση του 1948 για Πρόληψη και Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας εφοδιάζοντας με όπλα το Ισραήλ για τον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας:
«Ποτέ ξανά δεν θα πρέπει να διώκονται άνθρωποι επειδή ανήκουν σε μια συγκεκριμένη ομάδα. Αυτό ήταν το πνεύμα μετά τη φρίκη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου κατά τη διάρκεια του οποίου εξοντώθηκαν οι Εβραίοι της Ευρώπης, αλλά και ορισμένες ομάδες ανθρώπων, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν από τους ναζί ως "ανάξιες να ζουν".
Το νέο ξεκίνημα με τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ και τη Σύμβαση για Πρόληψη και Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας καταδεικνύει μια αξιοσημείωτη συναίνεση. Όλα τα κράτη έχουν δεσμευτεί να αναλάβουν παντού δράση κατά της γενοκτονίας. Η Σύμβαση κατά της Γενοκτονίας δίνει τη δυνατότητα σε όλα τα κράτη να προσφύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο.
Όμως δεν είναι όλα γενοκτονία. Το σημαντικό είναι ωστόσο ότι όλα τα κράτη, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ, το οποίο δέχθηκε δολοφονική επίθεση στις 7 Οκτωβρίου και το οποίο οι εχθροί του επιθυμούν να σβήσουν από τον χάρτη εδώ και δεκαετίες, πρέπει να αναθεωρούν συνεχώς τη συμπεριφορά τους. Το δικαίωμα της αυτοάμυνας έναντι τρομοκρατικών επιθέσεων δεν πρέπει να αμφισβητείται.
Την ίδια ώρα όμως ακόμα και ένα κράτος που δέχθηκε βαρύ πλήγμα οφείλει να απέχει από δηλώσεις και ενέργειες που θα μπορούσαν να ερμηνευθούν ως εκδίκηση ή φαντασίωση εξόντωσης ενός ολόκληρου λαού».