Αϊτή, στο έλεος σεισμών και διαφθοράς

Στις 2.189 έφτασε ο αριθμός των νεκρών από τον καταστροφικό σεισμό στην Αϊτή πριν λίγες ημέρες.Πάνω από 300 είναι ακόμη αγνοούμενοι, χιλιάδες οι τραυματίες και οι άστεγοι. Η χώρα μετρά και πάλι τις πληγές της, που δεν είναι και λίγες, αν αναλογιστεί κανείς ότι κάθε τόσο αντιμετωπίζει φυσικές καταστροφές,όπως επιβεβαιώνει η Ντανιέλα Σιμ, περιφερειακή επικεφαλής της Υπηρεσίας Κοινωνικής Διακονίας για καταστροφές υπό την αιγίδα της Ευαγγελικής Εκκλησίας.

Και τροπικοί κυκλώνες

«Εάν παρατηρήσουμε σε διεθνές επίπεδο, θα δούμε ότι η Αϊτή ανήκε πάντα στον κατάλογο χωρών υψηλού κινδύνου. Δεν είναι μόνο οι σεισμοί. Πάνω από την Αϊτή περνούν τροπικοί κυκλώνες που λόγω της κλιματικής αλλαγής είναι πιο ισχυροί και πιο συχνοί. Και εκτός όλων αυτών η χώρα πλήττεται όπως η Κεντρική Αμερική από ξηρασία» συνοψίζει η Σιμ. Αρκεί να θυμηθεί κανείς τον καταστροφικό σεισμό του 2010 με πάνω από 1,5 εκ. νεκρούς και επίκεντρο την πυκνοκατοικημένη περιοχή γύρω από την πρωτεύουσα Πορτ ο Πρενς. Το 2016 από τον τροπικό κυκλώνα «Μάθιου» έχασαν τη ζωή τους πάνω από 500 άνθρωποι, άλλοι 1,4 εκ. είχαν άμεσα ανάγκη από ανθρωπιστική βοήθεια. Στην ουσία κάθε χρόνο τη χώρα χτυπά μία τροπική καταιγίδα, όπως αρχές της εβδομάδας ο «Γκρέις» που έβαλε σε μεγάλη δοκιμασία τους σεισμόπληκτους.

Οι φυσικές καταστροφές είναι μια πτυχή των δεινών, η άλλη είναι η διαρκής πολιτική κρίση. Μετά το τέλος του στυγερού καθεστώς Ντιβαλιέ το 1986 η χώρα δεν βρήκε τον βηματισμό της προς την σταθερότητα ενός κράτους δικαίου. Το 2004 μετά την εξέγερση κατά του προέδρου Ζαν-Μπερτράν Αριστίντ η Αϊτή διολίσθησε σε εμφύλιο. Τα ΗΕ απέστειλαν δύναμη κυανόκρανων που παρέμεινε μέχρι το 2017. Μέχρι σήμερα η Αϊτή ταλανίζεται από πολιτικές κρίσεις και εγκληματικότητα. Παρατηρητές θεωρούν ότι η πρόσφατη δολοφονία του προέδρου Ζοβενέλ Μουάζ δεν αποτελεί μεμονωμένο φαινόμενο, αλλά απότοκο μια διαρκούς εσωτερικοπολιτικής κρίσης.

Σε κρατικές τσέπες η βοήθεια;

Ιδιωτικές οργανώσεις βοήθειας φοβούνται ότι ο μεταβατικός πρόεδρος Αριέλ Ανρί, θα εκμεταλλευτεί την ανθρωπιστική βοήθεια για να ενισχύσει τη θέση του. Και προσπαθούν να το αποφύγουν. «Ως ΜΚΟ εργαζόμαστε με τοπικές ΜΚΟ» λέει η Ντανιέλα Σιμ, «Που σημαίνει ότι συντονιζόμαστε με κρατικές υπηρεσίες, όπως την πολιτική προστασία, αλλά δεν χρηματοδοτούμε τις επί τόπου κυβερνητικές δομές. Πολύ συχνά δυσκολευόμαστε να μεταφέρουμε βοήθεια από το Πορτ ο Πρενς σε άλλες περιοχές, όπως τώρα στον σεισμόπληκτο νότο, λόγω των ένοπλων συμμοριών που κάνουν απροσπέλαστες ορισμένες περιοχές στο Πορτ ο Πρενς».

Με το νέο σεισμό η κατάσταση επιδεινώνεται. Δεν υπάρχει κάτι που να μην χρειάζεται η πιο φτωχή χώρα δυτικά του Ατλαντικού. Αλλά οι εξωτερικές συνθήκες, η εγκληματικότητα και η διαφθορά σε κυβερνητικό επίπεδο κάνουν την κατάσταση δυσκολότερη. Η βοήθεια που στέλνουν κρατικοί φορές από άλλες χώρες πηγαίνει σε κρατικά χέρια. Και όπως πιστεύουν πολλοί, ο νυν πρόεδρος Ανρί θα εκμεταλλευτεί τον Εγκέλαδο για να αναβάλει τις εκλογές και να συντονίσει την βοήθεια από το εξωτερικό, ώστε να βγει ενισχυμένος.

Γιαν Βάλτερ

Επιμέλεια: Ειρήνη Αναστασοπούλου