Η ΕΕ χρειάζεται αλλαγή πορείας

Την έκβαση της Συνόδου Κορυφής και τη διαμάχη για το πρόσωπο που θα διαδεχθεί τον Ζ. Μ. Μπαρόζο στην προεδρία της Κομισιόν σχολιάζει σήμερα η γαλλική Le Monde: «Ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ήλπιζε να λάβει όσο το δυνατόν γρηγορότερα την εντολή προκειμένου να σχηματίσει μια ευρεία πλειοψηφία μεταξύ των αριστερών και των δεξιών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Τώρα όμως ο πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου πρέπει να επιδείξει υπομονή. Εντούτοις θα πρέπει να φοβάται ότι η συζήτηση για τις προτεραιότητες της ΕΕ και η εξουσιοδότηση που δόθηκε στον Ρομπέι (να διεξάγει τις συνομιλίες για τη διαδοχή Μπαρόζο) είναι απλώς ελιγμοί, προκειμένου να του κλείσουν το δρόμο».

H EE και το ίματζ του μπαμπούλα

Η ισπανική El Mundo: «Προφανώς έγινε σαφές στους πολιτικούς ηγέτες στην Ευρώπη ότι η ΕΕ χρειάζεται αλλαγή πορείας. Οι πολίτες θα πρέπει να εμπιστευτούν και πάλι την ΕΕ και να βλέπουν τις Βρυξέλλες με διαφορετικά μάτια. Πέντε χρόνια οικονομικής κρίσης με περικοπές, επιχειρήσεις διάσωσης και γενικευμένης φτώχειας κλόνισαν την εμπιστοσύνη. Η ΕΕ δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος για εκείνους τους πολιτικούς που θέλουν να δικαιολογήσουν αντιδημοφιλή μέτρα στις χώρες τους. Θα πρέπει επίσης να απαλλαγεί από το ίματζ του μπαμπούλα που έχει σε πολλές χώρες».

Στην κατάσταση που επικρατεί στο γαλλικό συντηρητικό κόμμα UMP μετά τις ευρωεκλογές, αναφέρεται σήμερα η Libération: «Κατά βάθος, το ψυχόδραμα των τελευταίων ημερών απλώς ολοκλήρωσε τη μακρά πτώση του κόμματος. Στους συντηρητικούς επικρατεί εδώ και καιρό διάσταση απόψεων, κυρίως όσον αφορά την ευρωπαϊκή πολιτική. Ο πρώην πρόεδρος Σαρκοζί είναι το σύμβολο αυτής της πολιτικής και ηθικής παρακμής. Αυτός ήταν που είχε ανοίξει τη συζήτηση για την εθνική ταυτότητα, διεξάγοντας τον προεκλογικό του αγώνα του 2012 με θέματα των ακροδεξιών».

Για τις εκλογές στην Αίγυπτο

Τις προεδρικές εκλογές στην Αίγυπτο σχολιάζει σήμερα η αυστριακή Neue Zürcher Presse: «Οι προεδρικές εκλογές δεν πρόκειται να αποτελέσουν ορόσημο στην ιστορία της αραβικής δημοκρατίας. Χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι κρατούνται χωρίς να έχουν καταδικαστεί, τα ΜΜΕ έχουν φιμωθεί, δημόσιες διαμαρτυρίες καταστέλλονται, πολλά πολιτικά κόμματα και ομάδες έχουν απαγορευτεί. Από τους δύο υποψηφίους, ο ένας είχε τη στήριξη των κρατικών θεσμών και σχεδόν όλων των μέσων ενημέρωσης. Μετά από ένα μικρό ιντερμέτζο, η Αίγυπτος επανήλθε εκεί όπου βρισκόταν το 2011: το αποτέλεσμα έχει κριθεί πριν καν οι πολίτες προσέλθουν στις κάλπες».

Για το ίδιο θέμα το σχόλιο της ολλανδικής Telegraaf: «Η συμμετοχή είναι τόσο χαμηλή, που η εκλογική επιτροπή δίνει στους Αιγύπτιους τη δυνατότητα να ψηφίσουν ακόμη και σήμερα. Με εξαίρεση τους υποστηρικτές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας που μποϊκοτάρουν τις εκλογές, πολλοί δεν προσέρχονται στις κάλπες επειδή ο νικητής θεωρείται ήδη βέβαιος. Μακριά από τις κάλπες παρέμειναν και οι απογοητευμένοι επαναστάτες οι οποίοι ανέτρεψαν πριν από τρία χρόνια τον Μουμπάρακ. Τα ιδανικά τους ξεχάστηκαν τα τελευταία χρόνια. Η χώρα βρίσκεται και πάλι στο μηδέν».

Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. Σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη