Η Ιταλία γιορτάζει και ελπίζει

Πρόκριση στο τελικό χάρη σε επιμονή, φαντασία, αντοχή και μπόλικη τύχη. Πανηγυρισμοί σε όλη την χώρα για την επικράτηση της Squadra Azzurra στα πέναλτι, στο χθεσινοβραδινό ματς κατά της Ισπανίας. Από την κεντρική Piazza del Popolo της Ρώμης μέχρι την Κατάνη της Σικελίας και την μικρή περιοχή Βάλλε Ντ΄Αόστα, στα σύνορα με την Γαλλία. Η Εθνική ποδοσφαίρου μαζί με την πίτσα είναι από τα λίγα πράγματα που συνεχίζουν να ενώνουν, πάντα, τους Ιταλούς. 

Οι αποστάσεις ασφαλείας στις περισσότερες περιπτώσεις δεν τηρήθηκαν, αλλά αυτή τη φορά οι αστυνομικοί και καραμπινιέροι έκαναν σχεδόν παντού τα στραβά μάτια. Οι περισσότεροι Ιταλοί ξέρουν και συχνά ομολογούν ότι η Ισπανία έπαιξε καλύτερα. Προσθέτουν, βέβαια, ότι αν κοιτάξει κανείς τη συνολική πορεία στο Euro, εκείνη της Ιταλίας ήταν σαφώς θετικότερη. Αγάπησαν όλοι την ομάδα αυτή με τους νέους παίκτες της, όπως ο Κιέζα, ο Λοκατέλλι ή ο άτυχος Σπινατσόλα, ο οποίος τραυματίσθηκε. Κατάφεραν να δέσουν, σαν μια μεγάλη οικογένεια.

Δύσκολη αναμέτρηση στο Γουέμπλεϊ 

Είναι σαφές ότι, αν σήμερα προκριθεί η Αγγλία, την Κυριακή στο Γουέμπλεϊ τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. Προς το παρόν όμως στη Ρώμη υπερισχύει  ο ενθουσιασμός και η ικανοποίηση. Και η επίγνωση, βέβαια, ότι η «Γαλάζια Ομάδα» διαθέτει δυο βασικά ατού: την «εποικοδομητική ψυχραιμία» του προπονητή Ρομπέρτο Μαντσίνι, αλλά και το μοναδικό ταλέντο του τερματοφύλακά Τζίτζιο Ντοναρούμα.   

Μετά από κάθε ματς οι Azzurri, στο αεροπλάνο, τραγουδούν με πάθος το Notti Magiche (Μαγικές Νύχτες), το επίσημο τραγούδι του Μουντιάλ του 1990, που είχε διοργανώσει η Ιταλία. Αυτή την φορά όμως η ποδοσφαιρική ιστορία- ευτυχώς για τους Ιταλούς- δεν επαναλήφθηκε. Διότι πριν τριάντα ένα χρόνια η Ιταλία είχε αποκλειστεί στο ημιτελικό από την Αργεντινή του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα.

Θεόδωρος Ανδρεάδης Συγγελλάκης, Ρώμη.