Η Ιταλία στρέφεται στην Αφρική για φυσικό αέριο

Ο Ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι προσπαθεί να κάνει πράξη την δέσμευσή του για ανεξαρτητοποίηση της χώρας από την ρωσική παροχή ενέργειας. Με την επίσκεψή του στο Αλγέρι συμφώνησε την αύξηση εξαγωγής φυσικού αερίου προς την Ιταλία: από τα 21 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου του 2021 οι ιταλικές εισαγωγές θα αγγίξουν τα 30 δισεκατομμύρια. Το 30%  επιπλέον αέριο θα φτάσει αμέσως και το υπόλοιπο εντός του 2023, μέσω του αγωγού Transmed, o οποίος συνδέει τις ακτές της Αλγερίας με την Ματζάρα Ντελ Βάλο, στην Σικελία.

Η Αλγερία έως τώρα προμήθευε στην Ιταλία το 20% του φυσικού αερίου που εισάγει, ενώ η Ρωσία το 40%. Η στρατηγική της ιταλικής κυβέρνησης είναι σαφής, αλλά επικρατεί πλέον και ένας σχετικός ρεαλισμός. Αρχικά ο υπουργός Οικολογικής Μετάβασης Ρομπέρτο Τσινγκολάνι είχε δηλώσει ότι μέχρι το τέλος του 2022 η χώρα του θα μπορούσε να «απεξαρτηθεί» από το φυσικό αέριο της Μόσχας. Τώρα οι προβλέψεις άλλαξαν και γίνεται λόγος για ορίζοντα τριετίας.

Και άλλοι υποψήφιοι στην αγορά της Αφρικής

Ο ίδιος ο Ντράγκι κατέστησε σαφές ότι η αρχική αυτή φάση είναι σχετικά εύκολη, αλλά όταν αντικατασταθεί περίπου το ένα τρίτο των προμηθειών της Ρωσίας η όλη διαδικασία θα αρχίσει να επιβραδύνεται. Στην Αφρική πάντα η Ιταλία ετοιμάζεται να υπογράψει νέες, επίσημες συμφωνίες για εισαγωγές από το Κονγκό, την Αγκόλα και τη Μοζαμβίκη. 

Στο μεταξύ, για την κυβέρνηση της Ρώμης παραμένει κύρια προτεραιότητα η θέσπιση από την ΕΕ μιας ανώτατης τιμής για τις εισαγωγές φυσικού αερίου. Την θέση αυτή στηρίζουν με έμφαση τόσο ο iταλός τεχνοκράτης πρωθυπουργός, όσο και ο υπουργός εξωτερικών Λουίτζι Ντι Μάιο, με στόχο έναν «ρεαλιστικό και άνευ προκαταλήψεων διάλογο» με τις χώρες τις βόρειας Ευρώπης που έχουν διαφορετική άποψη. Την ίδια ώρα, τέλος, οι Ιταλοί βιομήχανοι, μέσω του προέδρου τους Κάρλο Μπονόμι επιμένουν: «Aν στις Βρυξέλλες, παρά τις όποιες προσπάθειες, δεν καταφέρουν να λάβουν την αναγκαία αυτή απόφαση, θα πρέπει να ορίσουμε εμείς, ως Ιταλία, ένα πλαφόν, για το κόστος  του αερίου».

Θόδωρος Ανδρεάδης-Συγγελάκης, Ρώμη