Η περίπτωση των απολύσεων στην OPEL καταδεικνύει τα όρια παρέμβασης των συνδικάτων.
11 Δεκεμβρίου 2004
�. Η επίτευξη του στόχου της εξοικονόμησης 500 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως στα εργοστάσια της OPEL στην Ευρώπη, απαιτεί περισσότερα μέτρα, υποστηρίζουν εκπρόσωποι της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Η ανησυχία στη Γερμανία που πλήττεται από την ανεργία εντείνεται, καθώς το παράδειγμα της General Motors είναι πιθανόν να το ακολουθήσουν και άλλοι, ενώ ο κίνδυνος για νέες απολύσεις και μείωση των μισθών εξακολουθεί να είναι ορατός και μετά τις πρόσφατες διαπραγματεύσεις συνδικάτων και διεύθυνσης, είπε στην Ντόιτσε Βέλε ο γενικός γραμματέας της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Συνδικάτων Μετάλλου Ράινχαρτ Κούλμαν:
«Οι εργαζόμενοι στην OPEL διαπιστώνουν ότι και μετά τη συμφωνία που προέκυψε με τους εργοδότες, οι θέσεις εργασίας δεν είναι διασφαλισμένες. Διαπιστώνουν επίσης ότι απαιτούνται από αυτούς οικονομικές παραχωρήσεις για να μην απολυθούν και τρίτον γνωρίζουν ότι ακόμη και αυτά που κατάφεραν να διασφαλίσουν από τις πρόσφατες διαπραγματεύσεις είναι πολύ λίγα ενόψει των τεράστιων προβλημάτων που έρχονται. Βέβαια εάν δούμε τι ζητούσε αρχικά η διεύθυνση της OPEL δηλαδή το κλείσιμο εργοστασίων, θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι αυτό που πετύχαμε είναι σπουδαίο. Εάν δούμε όμως την κατάσταση από την οπτική γωνία των εργαζομένων που χάνουν τη δουλειά τους θα παραδεχθούμε ότι είναι απογοητευτική», εκτιμά ο γερμανός συνδικαλιστής και μέλος του εποπτικού συμβουλίου της OPEL.
Η General Motors απαιτεί τώρα από τους εργαζομένους παράταση του ωραρίου εργασίας χωρίς αποζημίωση και μείωση των αποδοχών. Θα δώσουν τα συνδικάτα την συγκατάθεσή τους, ρωτούμε τον κ. Κούλμαν:
«Τα συνδικάτα είναι ένας ισχυρός κοινωνικός παράγοντας, ο ρόλος του οποίου στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων είναι σημαντικός. Ακόμη και στην περίπτωση της General Motors που σε πρώτη ανάγνωση ήταν μια χαμένη υπόθεση η αλληλεγγύη των συνδικάτων ήταν τελικά σημαντικότατη. Ωστόσο θα πρέπει να δούμε ότι ο κλάδος της αυτοκινητοβιομηχανίας βρίσκεται σε μια μεταβατική φάση και η ισχύς των συνδικάτων δεν επαρκεί για να διορθώσει αυτά τα δεδομένα. Εμείς μπορούμε να αποφασίζουμε ότι θέλουμε ως συνδικαλιστές, εάν όμως οι πολίτες στις χώρες της Ευρώπης δεν έχουν τα χρήματα για να αγοράζουν νέα αυτοκίνητα, δίνοντας έτσι ώθηση στην παραγωγή, ο ρόλος των συνδικάτων περιορίζεται σε αυτό που λέμε διαχείριση της κρίσης και των απολύσεων και δεν μπορούμε να διασφαλίσουμε θέσεις εργασίας».
Αυτό που διαπιστώνουν πάντως οι πολίτες στη Γερμανία είναι ότι η χώρα τους είναι εκείνη που πλήττεται περισσότερο από τα μέτρα μείωσης του κόστους εργασίας στα εργοστάσια της OPEL. Τελικά γιατί θα πρέπει να είναι οι γερμανοί εργαζόμενοι τα θύματα των μέτρων περιστολής δαπανών που αποφάσισε η επιχείρηση;
«Καταφέραμε να μειώσουμε σε κάποιο βαθμό τον αριθμό των εργαζομένων που θα έπρεπε σύμφωνα με τα σχέδια της General Motors να απολυθούν. Βέβαια και 6 χιλιάδες και τρεις χιλιάδες και χίλιες απολύσεις είναι ένα δράμα από την οπτική γωνία αυτών που χάνουν τη δουλειά τους. Πρόκειται αναμφίβολα για μια καταστροφή τόσο για τους ανθρώπους όσο και για τις περιοχές που γίνονται οι απολύσεις. Θα πρέπει ωστόσο να τονίσουμε ότι δεν διασπάστηκε το μέτωπο των εργαζομένων στην Ευρώπη. Μην ξεχνάτε ότι αρχικά η General Motors ζητούσε να κλείσει ένα από τα δύο μεγάλα εργοστάσια της Ευρώπης. Εμείς καταφέραμε να μοιράσουμε τη ζημιά. Αλλά επαναλαμβάνω δεν είμαστε σε θέση να εγγυηθούμε ότι σε δυο τρεις μήνες δεν θα βρεθούμε αντιμέτωποι με την ίδια απειλή. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα προτείνοντας εναλλακτικές λύσεις. Καμία συμφωνία όμως δεν μπορεί να τηρηθεί όταν αλλάζει το πλαίσιο μέσα στο οποίο πραγματοποιήθηκε», καταλήγει ο κ. Κούλμαν.