Τέλος εποχής στην Αλγερία;

Στην τελευταία του δημόσια εμφάνιση ο Αλγερινός Πρόεδρος Αμπντελαζίζ Μπουτεφλίκα φάνηκε υπερήφανος αλλά ταυτόχρονα σεμνός. Σε δημόσια επιστολή του προς τον αλγερινό λαό ανέφερε πως τα τελευταία είκοσι χρόνια αφιερώθηκε στη δουλειά και δεν δίστασε να ζητήσει συγγνώμη: «Επειδή τα λάθη είναι ανθρώπινα, σας ζητώ συγγνώμη για κάθε ένα από αυτά» δήλωσε και τόνισε πως δεν είχε λόγια για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του «επειδή τίποτα δεν διαρκεί για πάντα στη ζωή εγκαταλείπω την πολιτική σκηνή δίχως πικρία και δίχως φόβο για το μέλλον της χώρας μας» συμπλήρωσε.

Για τον Νάσερ Βεντάντι ειδικό σε θέματα βορείου Αφρικής μια αλλαγή στην πολιτική σκηνή της Αλγερίας προϋποθέτει και αλλαγή της πολιτικής κουλτούρας. «Τα πολιτικά κόμματα στη χώρα αποδυναμώθηκαν πολύ τις τελευταίες δεκαετίες. Η κυβέρνηση και ο πολιτικός περίγυρος προσπάθησαν με διάφορα κόλπα να τα αποδυναμώσουν. Η πρόκληση τώρα για την Αλγερία και για την κοινωνία συμπεριλαμβανομένων και των πολιτικών κομμάτων είναι να αδράξουν αυτή την ιστορική ευκαιρία και να δημιουργήσουν ένα νέο όραμα για την Αλγερία».

Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η Αλγερία είναι η διαφθορά. Μπορεί η θέση της χώρας να βελτιώθηκε λίγο και να ανέβηκε στη θέση 112 από την θέση 108 ωστόσο αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο στην ανάπτυξή της.

Ζητούμενο η δημοκρατική Αλγερία

Για ορισμένους, όπως για τον δικηγόρο Μουσταφά Μπουχάτσι, πρώην πρόεδρο της «Αραβικής Λίγκας για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» μια από τις αιτίες του κακού είναι ο Αχμέντ Γκάιτ, δεξί χέρι του Μπουτεφλίκα, ο οποίος συνέβαλε στη σύνταξη νόμων που δεν καταπολεμούσαν αποτελεσματικά τη διαφθορά. Διαφορετική είναι η άποψη του πολιτικού επιστήμονα Σλίμαν Αράγ, ο οποίος θεωρεί το σύστημα απονομής δικαιοσύνης στην Αλγερία αποκλειστικά υπεύθυνο.

Το γεγονός ότι η παλιά φρουρά δεν θα καταφέρει να προσαρμοστεί εύκολα στις νέες αλλαγές είναι σαφές. Η αντιπολίτευση θεωρεί ότι μια πραγματική αλλαγή μπορεί να υπάρξει μόνο όταν η παλιά φρουρά εγκαταλείψει τη χώρα διότι είναι αυτή, η οποία συνέβαλε στο να μην κάνει βήματα προς τη δημοκρατική κατεύθυνση η Αλγερία.

Για τον Νάσερ Βεντάντι,ειδικό σε θέματα βορείου Αφρικής, τα πράγματα είναι σαφή: «Θα πρέπει να γίνει πολύ δουλειά ώστε οι πολιτικοί να κερδίσουν και πάλι την εμπιστοσύνη του αλγερινού λαού και τα πολιτικά κόμματα να γίνουν οι φορείς της ελπίδας. Αυτή είναι η πραγματική μάχη».

Κέρστιν Κνιπ

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου