Τα μυστικά του ιρλανδικού βουτύρου

Για τον Πολ Τουόμι όλα γυρίζουν γύρω από το βούτυρο. Είναι ένας εκ των 18.000 γαλακτοκόμων της Ιρλανδίας. Η οικογένειά του εκτρέφει αγελάδες εδώ και πολλές γενεές. Και για του λόγου το αληθές μας δείχνει τα βοσκοτόπια πίσω από το σπίτι του έξω από το Gorey στο County Wexford, μια ώρα από το Δουβλίνο. "Διαθέτουμε διπλάσιο αριθμό γελαδιών από ότι είναι οι κάτοικοι της Ιρλανδίας, σχεδόν 7 εκατομμύρια", λέει. "Από αυτά το 1,45 εκ. είναι για την παραγωγή γάλακτος, με ανοδική τάση".

Έκρηξη στις πωλήσεις

Κατά μέσον όρο ο κάθε γαλακτοκόμος έχει 80 αγελάδες. Η παραγωγή βουτύρου μεταμορφώνει το πράσινο νησί σε λευκό. Εδώ και 3.500 χρόνια παράγεται βούτυρο στη χώρα. Στο νοτιοδυτικό τμήμα με μεγαλύτερη επιτυχία. Επειδή τους καλοκαιρινούς μήνες το κλίμα στην επαρχία Munster είναι πιο δροσερό. Σήμερα οι λεγόμενες Creameries στις μικρές πόλεις, όπου παράγεται το βούτυρο, πωλούν το προϊόν τους απευθείας στη διεθνή αγορά, που κατακλύζεται από βούτυρο των εταιρειών Kerrygold και Dairygold. Τελευταία το 2018 η χώρα έζησε πραγματική έκρηξη στις πωλήσεις βουτύρου αξίας πάνω από 1 δις ευρώ. Η Ιρλανδία κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις στις εξαγωγές βουτύρου της ΕΕ προς τρίτες χώρες, όπως αποτυπώνεται στο Παρατηρητήριο Γαλακτοκομικής Αγοράς στις Βρυξέλλες.Και για να έχουμε μέτρο σύγκρισης, για ένα τόσο υψηλό ποσό πωλήθηκαν στο εξωτερικό Guinness, Baileys και άλλα ιρλανδικά ποτά μαζί. 

Για τη Γερμανία, η Ιρλανδία είναι μαζί με την Ολλανδία ο σημαντικότερος προμηθευτής βουτύρου. Ο Στέφεν Χάρλεϊ, μάνατζερ μάρκετινγκ της εταιρείας Kerrygold, υποστηρίζει ότι κατέχοντας μερίδιο πάνω από 15% στη γερμανική αγορά βουτύρου η εταιρεία του βρίσκεται στην πρώτη θέση. "Ακόμη και στην κατηγορία μεικτών λιπαρών, δηλαδή βούτυρο με κραμβέλαιο και τυρί τσένταρ, η Kerrygold κατέχει προνομιακή θέση. Μόνο το 2020, η Ornua Deutschland ΕΠΕ, η οποία ανήκει κατά 100% στην Οrnua Cooperative, έναν συνεταιρισμό Ιρλανδών αγροτών και γαλακτοβιομηχανιών, παράγει 79.000 τόνους βουτύρου και τυριού μάρκας Kerrygold. Σύμφωνα με την Irish Farmers Journal το 60% των νοικοκυριών στη Γερμανία αγοράζουν τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο προϊόντα της μάρκας Kerrygold. Αλλά ποια είναι η συνταγή επιτυχίας του ιρλανδικού βούτυρου;

Αγελάδες ελευθέρας βοσκής

Για την ιστορία και την θριαμβευτική πορεία του γαλακτοκομικού αυτού προϊόντος υπάρχει ένα μουσείο στο Corc που δίνει απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα. Εκεί οι επισκέπτες μαθαίνουν για παράδειγμα, ότι λόγω του ήπιου κλίματος στην Ιρλανδία, το γρασίδι φυτρώνει σχεδόν όλον τον χρόνο και δεν χρειάζεται αποθήκευση. Μέχρι και σήμερα τα βοοειδή περνούν έως και 310 μέρες τον χρόνο στην ύπαιθρο. Η διατροφή της αγελάδας με φρέσκο χόρτο κάνει το βούτυρο πιο κατάλληλο για την επάλειψη, είναι κίτρινο και πλούσιο σε βιταμίνες. Περιέχει επίσης περισσότερα ακόρεστα λιπαρά οξέα, επειδή υπάρχει περισσότερη καροτίνη στο γρασίδι από ότι στον αραβόσιτο για διατροφή ζώων και είναι ανάμικτο με βότανα. Επιπλέον οι αγελάδες που βοσκούν αρρωσταίνουν λιγότερο συχνά από αυτές που λαμβάνουν συμπυκνωμένη τροφή. Τέλος οι ιρλανδικές αγελάδες γαλακτοπαραγωγής πρέπει να δίνουν μόνο 5.000 γάλα ετησίως περίπου, 2000 λίτρα λιγότερο από αγελάδες υψηλής απόδοσης σε άλλες χώρες. 

Ένα ακόμα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό εξηγείται στο μουσείου βουτύρου. Το ιρλανδικό βούτυρο είναι αλμυρό. "Αυτό συμβαίνει επειδή παρασκευαζόταν έτσι για να διατηρείται περισσότερο ήδη από την εποχή που δεν υπήρχε δυνατότητα ψύξης" λέει ο Πέτερ Φόινες, διευθυντής του μουσείου."Δεν έχω φάει ποτέ ανάλατο βούτυρο." Έτσι έχει επικρατήσει στον αγγλόφωνο χώρο μέχρι σήμερα. Πάντως οι παραγωγοί εξάγουν και ανάλατο βούτυρο στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και τις ΗΠΑ. "Το βούτυρο είναι εθνικό ποιόν, είμαστε πολλοί περήφανοι γι αυτό" λέει ο Φόινες.                                                                                

Μαράικε Γκρέπελ/dpa

Επιμέλεια: Ειρήνη Αναστασοπούλου