Το Τείχος, ο Μπίρμαν και «Η Αριστερά»

Η σημερινή τελετή στην Ολομέλεια της γερμανικής Βουλής ήταν το προανάκρουσμα των εκδηλώσεων που θα ακολουθήσουν μέσα στο Σαββατοκύριακο και θα ολοκληρωθούν την Κυριακή 9 Νοεμβρίου. Στο πλαίσιο της σημερινής εκδήλωσης ο πρόεδρος του γερμανικού κοινοβουλίου Νόρμπερτ Λάμερτ υπογράμμισε στην ομιλία του τις ριζικές μεταβολές που επέφερε η πτώση του Τείχους σε ολόκληρη την Ευρώπη αλλά και τους συμβολισμούς της μετάβασης από ολοκληρωτικά καθεστώτα σε σύγχρονες δημοκρατίες. Σε ένα έντονα συναισθηματικά λόγο είκοσι λεπτών ο Νόρμπερτ Λάμερτ τόνισε το γεγονός ότι η πτώση του Τείχους και στη συνέχεια η γερμανική επανένωση δεν ήρθαν ως εκ θαύματος, αλλά ήταν προϊόν μιας ειρηνικής επανάστασης, αποτέλεσμα των λαϊκών αιτημάτων για περισσότερες ελευθερίες.

Προσκεκλημένος στην τελετή ήταν και ο σημαντικός γερμανός τραγουδοποιός Βολφ Μπίρμαν, κεντρική φιγούρα της αντιπολίτευσης κατά του ανατολικογερμανικού καθεστώτος, το οποίο του αφαίρεσε μάλιστα το διαβατήριο το 1976. Η πρόσκληση της γερμανικής Βουλής προς τον Μπίρμαν ήταν αρχικά για να τραγουδήσει, ωστόσο ο ίδιος δεν δίστασε να ασκήσει δριμεία κριτική στο σημερινό γερμανικό Κόμμα της Αριστεράς (Die Linke), το οποίο ιστορικά αποτέλεσε μετεξέλιξη του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ο Μπίρμαν χαρακτήρισε το κόμμα της Αριστεράς ως «ελεεινό απομεινάρι, αυτού που ευτυχώς ξεπεράσαμε» ενώπιον των μελών του κόμματος που ήταν παρόντα στην τελετή.

Ας σημειωθεί βέβαια πως τα μισά σχεδόν μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος «Η Αριστερά» απουσιάζαν.

Μνήμες των γερμανών βουλευτών

Tην «ηχηρή» παρουσία του Μπίρμαν στη γερμανική βουλή ακολούθησε η προβολή δύο μικρών ιστορικών ντοκιμαντέρ μικρού μήκους. Η πρώτη ταινία αφορούσε την περίπτωση της Φρέγια Κλίερ, ακτιβίστριας υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και του ιερέα της Γκετσεμανεκίρχε, οι οποίοι εξέφραζαν τη χαρά τους για την «αναίμακτη» επανάσταση. Η δεύτερη ταινία αφορούσε την ιστορική συνεδρίαση του γερμανικού κοινοβουλίου την 9η Νοεμβρίου 1989, καθώς επίσης και την καταγραφή μαρτυριών για την επόμενη μέρα της πτώσης του Τείχους.

Η Γκέρντα Χάσελφεντ, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του CSU, μίλησε για τη «μοιραία» εκείνη μέρα. «Ήταν σα να έβλεπε κανείς όλα τα πρόσωπα της ελευθερίας», ανέφερε η Γκέρντα Χάσελφεντ χαρακτηριστικά. Και η Ίρις Γκλάικε από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα θυμήθηκε τη μέρα εκείνη με συναισθηματική φόρτιση αλλά και πολιτικές αναφορές, ενώ τόνισε πως η μέρα αυτή φέρει στις μνήμες την «υποχρέωση για τη διαφύλαξη των αξιών για τις οποίες αγωνίστηκε ένα έθνος».

Η αξία της ελευθερίας

Από την πλευρά της, η Κάτριν Γκέρινγκ Έκχαρντ, επικεφαλής των Πρασίνων και ακτιβίστρια, υπενθύμισε τις σκοτεινές πλευρές του αυταρχικού καθεστώτος, ασκώντας κριτική στις πρακτικές του, τονίζοντας και πτυχές της καθημερινότητας στην Ανατολική Γερνανία, όπου η κανονική ζωή των πολιτών αναπτυσσόταν υπό ένα καθεστώς παραλογισμού και αυθαιρεσίας.

Τέλος ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος «Η Αριστερά» στην ομιλία του αποκάλεσε το καθεστώς της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας ως «δικτατορία, όπου απουσίαζε οποιαδήποτε έννοια κράτους δικαίου», ενώ υπογράμμισε τη σημασία της γερμανικής επανένωσης τόσο για την ανοικοδόμηση της Ανατολικής, όσο και για την περαιτέρω πρόοδο της Δυτικής Γερμανίας. Ωστόσο από το λόγο του δεν έλειψε και μια κριτική αποτίμηση της σημερινής κατάστασης, 25 χρόνια μετά, κάνοντας αναφορά στην κοινωνική αδικία που εξακολουθούν να υφίστανται στην περίπτωση πολλών Γερμανών της ανατολικής Γερμανίας. Ο Γκρέγκορ Γκύζι μίλησε μάλιστα για τα «νέα τείχη» που συνεχίζουν να υπάρχουν μέχρι σήμερα, αυτή τη φορά διαχωρίζοντας κυρίως τους ανθρώπους σε «πλούσιους και φτωχούς».

Κay Alexander Stolz / Δήμητρα Κυρανούδη