Роза Луксембург - пример за политичка етичност

Роза Луксембург уште како ученичка се ангажирала во разни забранети политички кругови. Во 1898 година, родената Полјачка стапува во договорен брак со Германец, што и` овозможува да дојде во Германија, каде што се вклучува во работничкото движење, но и каде што ја снаоѓа несреќна судбина.

Поради една антивоена акција во која беше вклучена и Роза Луксембург, судот во Берлин нареди таа да биде уапсена од „превентивни“ причини. „Превентивно“ во затвор помина две и половина години.

Хетман: Тешко се наоѓаат луѓе како Луксембург

Фредерик Хетман - писател и голем почитувач на Роза Луксембург. Тој напиша една од најубавите биографии за неа - настрана од каква било идеологија, а со фокус на Еврејката од Полска, израсната во царска Русија, образована во Цирих, која докторската работа ја одбранила на латински јазик и ја положила со врвни оценки. Тој вели:

„Треба да се запрашаме: што значи за нас оваа жена, денес и во иднина? За мене таа се` уште е пример за политичка етичност. Живееме во време кога митото и корупцијата станаа составен дел од политиката. Наспроти тоа стои жената која во сите политички активности беше директна и прецизна. Тешко се наоѓаат такви луѓе“.

„Опасен комарец што боцка“

Со титулата доктор, декларираната социјалистка Луксембург го напушта Цирих во 1898 година. Нејзиниот план - да внесе промени во социјалдемократијата во германската метропола Берлин, каде што владее Аугуст Бебел, еден од основачите на германската социјалдемократска партија СПД.

Нејзините истомисленици веднаш ја означија Роза Луксембург како „опасен комарец што боцка“, бидејќи располагаше со нечуена интелигенција, хумор и реторика и бидејќи одбиваше реформскиот социјалдемократски курс да се заснова само на чисто козметички поправки на капиталистичкиот систем. А кога фронтовите се подготвија за Првата светска војна и откако пратеничката група на СПД се согласи за почеток на војната, Роза Луксембург наголемо предупредуваше од милитаризам и мегаломанство.

Неразјаснето и неказнето убиство

На осми ноември 1918 година завршува затворската казна на Роза Луксембург. Следниот ден избива Ноемвриската револуција. Во меѓувреме, веќе 47-годишната Луксембург знае дека за да се создаде подобар свет потребни се долгорочно просветлување на пролетерските слоеви и поостроумни политички врски. Но, кога во јануари 1919 година пламнаа пожарите на пучистите, хаотично и безнадежно, Роза од солидарност застанува на нивна страна. И плати со живот за ваквата одлука.

Роза Луксембург беше убиена од војската и фрлена во еден канал. Месеци подоцна водата го исфрли на површина нејзиното веќе распаднато тело. Само по чантата и медалјонот можеше да се утврди дека станува збор за Роза Луксембург. Нејзиното убиство до ден-денес останува неразјаснето и неказнето.