Штајнмајер во кибуцот Бери: „И јас занемев“

Конвојот на германскиот претседател застанува пред влезот во кибуцот на југот на Израел. Излезете и облечете панцирни елеци, гласат упатствата на израелските војници. И седум недели по бруталниот напад на терористичкиот Хамас на неколку места во Израел, вклучително и кибуцот Бери, таму владее состојба на готовност и армијата е присутна насекаде. Неодамна, таму беа новинарите за да известуваат за напуштениот кибуц што постои од 1946 година. Сега доаѓаат двајца претседатели.

Посета на местото на ужас

Франк-Валтер Штајнмајер е првиот шеф на странска држава кој е на лице место, онаму каде што се случи масакрот на 7 октомври. Пред тоа, таму живееле повеќе од 1.000 луѓе. Денес кибуцот е празен. Таа сабота (7 октомври), терористите на Хамас упаднаа во комплексот, го убија секој десетти жител и киднапираа околу 50 луѓе. Нема куќа која не е обележана од уништување, убиства, мачења и пожари. Размерите на масакрот се чувствуваат на секоја влезна врата, во секоја соба.

„Имавме претстава за бруталноста со која дејствувал Хамас, но да се биде овде е нешто сосема друго“, вели Франк-Валтер Штајнмајер. „Овде, каде што биле силувани жени, палени луѓе во засолништа, обезглавени деца, некои киднапирани - морам да признаам дека, по сѐ што слушнавме, и јас занемев.“

Германскиот гостин обиколува дел од куќите и ги слуша приказните за убиените жители. За една двојка пензионери што била масакрирана во нивната куќа со мала градина, каде што денес јагленисани овошни дрвја сведочат за ужасот од таа сабота. Истото се однесува и на 74-годишната Вивиен Силвер, која пред многу години од Канада се доселила во кибуцот и за која израелски војник на германската делегација на лице место ѝ раскажа дека била „вистински миротворец“. Неколкупати неделно возела до границата за да земе палестински деца болни од рак, кои потоа ги носела на лекување во Израел. До 7 октомври, илјадници деца беа лекувани во болницата Августа-Викторија на Маслиновата Гора во Ерусалим.

Да не се заборават луѓето во Газа

Токму таму оди германскиот претседател по посетата на кибуцот Бери - на детскиот онколошки оддел во болницата со долга традиција, која им пружање медицинска помош на Палестинците на Западниот Брег и Појасот Газа.

Од 7 октомври тука е прекинат приемот на пациенти од Газа. Штајнмајер ветува милион евра од Германија за да се даде поддршка за згрижување на пациентите во болницата. Германија е подготвена да помогне во евакуацијата на болните луѓе и децата, вели тој.

За време на неговото патување во Израел, Штајнмајер постојано нагласува дека за да се најде трајно решение не треба да се заборават два принципа: „Повеќе безбедност за Израел и, истовремено, поголема перспектива за иднината за Палестинците“. Со други зборови: Германија е за решение со две држави. Германија не покажува солидарност „само со Израел, кој е жртва на теророт, туку и со оној Израел кој се брани“, објаснува Штајнмајер.

Германскиот претседател во кибуцот Бери ветува и помош на Германија за обнова. Бундестагот ќе обезбеди седум милиони евра почетни средства за уништениот културен центар во Бери. Претседателите на Германија и Израел го преземаат покровителството над проектот за обнова.

„Еден ден ќе се вратиме дома“

Кога по обиколката Штајнмајер, со својот израелски колега Јицак Херцог и нивните две сопруги, застанува да даде кратка изјава за новинарите, кај сите се забележува дека сликите и изјавите на очевидците оставиле силен впечаток. Тивко и со замрзнати лица пристигнуваат на место кое до неодамна беше културен центар на кибуцот. Денес тука има само урнатини и пепел. Освен металната конструкција, сè е уништено.

До претседателот стои и Софи Берзон Мекки, директорка на изгорената галерија. Местото, со своите дела за отвореноста и различноста на културите, беше познато низ Израел, еден вид културен центар што го одразуваше духот на кибуцот. Софи Барзон Мекки, со своите три деца и сопругот, го преживеала масакрот во засолниште. Чиста среќа, вели таа: „Многумина овде беа подготвени за ракетни напади. Повеќето од куќите имаа бункери. Но, никој не беше подготвен за тоа дека во еден мирен ден палестински терористи ќе дојдат овде и брутално ќе убиваат луѓе во нивните домови“, вели таа.

Како и повеќето жители на кибуцот Бери, Софи Берзон Мекки и нејзиното семејство живеат на друго место по масакрот. За првите неколку месеци тие имаат сместување во место покрај Мртвото Море. Потоа, треба привремено да се преселат во друг кибуц. „Сѐ додека овде не се чувствуваме безбедни, ќе останеме на друго место. Но, повеќето сакаат да се вратат, ги сакаат повторно своите животи и нашата земја“, вели 37-годишната директорка на уништената галерија. Повеќето членови на заедницата на кибуцот велат дека се надеваат оти за три години повторно ќе можат да го нарекуваат Бери свој дом.

Овој текст првично беше објавен на ДВ на германски јазик