Akcja T4. Szpital psychiatryczny w Kobierzynie

Historia szpitala w Kobierzynie zaczyna się na początku XX wieku. Szpital ma być nowoczesny, funkcjonalny i piękny. A pacjent traktowany w nim z należytym szacunkiem. 

Placówka zostaje otwarta w 1917 roku. Jest niczym odrębne miasto. Ma własną kuchnię, piekarnię, pralnię, teatr i kaplicę. W Kobierzynie leczy się ponad tysiąc pacjentów. 

Do ich planowej eksterminacji dochodzi podczas II wojny światowej. Za dyrektora Alexa Krolla zmniejszane są racje żywnościowe, potem do Otwocka przewozi się żydowskich pacjentów. Likwidację szpitala zakończyła wywózka chorych do Auschwitz 23 czerwca 1942 roku. Niezdolni do transportu zostali zamordowani w szpitalnych łóżkach. Tego dnia zgładzonych zostało 565 osób. Przeżyła tylko jedna.

Po likwidacji szpitala na jego terenie organizowano obozy Hitlerjugend, z czasem przekształcono placówkę w niemiecki szpital wojskowy.

Ofiary hitlerowskich zbrodni upamiętnia pomnik odsłonięty w 60-lecie likwidacji zakładu.